Friday, August 31, 2007

Γιατί πρέπει να σας ενδιαφέρει το ασφαλιστικό σύστημα

Αν είστε συνταξιούχος, επειδή υπάρχει κίνδυνος μετά από μερικούς μήνες ή κάποια χρόνια οι ασφαλιστικοί φορείς να αδυνατούν να καταβάλλουν τη σύνταξή σας
Αν είστε ασφαλισμένος, επειδή οι εισφορές δεν είναι "δικά σας χρήματα", επειδή δίνετε εισφορές σε φορείς που τις χειρίζονται κατά το δοκούν και πάντως όχι προς το συμφέρον σας, που δεν κατευθύνονται προς τη σύνταξή σας - και επειδή δεν ξέρετε αν θα πάρετε σύνταξη, πότε θα πάρετε σύνταξη και πόση σύνταξη θα μπορείτε να αναμένετε.
Επειδή οι εισφορές είναι ένα τεράστιο οικονομικό βάρος για σας, είτε είστε εργοδότης, είτε αυτοαπασχολούμενος, και το 50% από το βάρος αυτό πηγαίνει στα λειτουργικά έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων.
Επειδή άλλοι καθορίζουν, με κριτήρια αυθαίρετα και ανεύθυνα, πόσες εισφορές θα δίνετε και πόση σύνταξη θα δικαιούσθε.
Επειδή υπάρχει τρόπος οι εισφορές να γίνουν δικά σας χρήματα, παράλληλα να πληρώνετε μικρότερες εισφορές και να λαμβάνετε μεγαλύτερη σύνταξη.
Επειδή κάθε ημέρα που περνάει, το χρέος του ασφαλιστικού συστήματος γίνεται όλο και μεγαλύτερο - και η μετάβαση σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα πρέπει να γίνει το συντομότερο δυνατό.

Thursday, August 30, 2007

Υπολογισμός σύνταξης σε κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα

Με αφορμή την εκδήλωση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το ασφαλιστικό σύστημα, σας δίνουμε τη δυνατότητα στο κάτω δεξιό μέρος της σελίδας να υπολογίσετε τη σύνταξη που θα παίρνατε αν εφαρμοζόταν ένα (αρκετά απλοποιημένο αλλά ρεαλιστικό) κεφαλαιοποιητικό ασφαλιστικό σύστημα. Το σενάριο είναι το εξής: Ο ασφαλισμένος καταθέτει κατά το χρονικό διάστημα το οποίο εργάζεται (έτη εργασίας) ένα σταθερό ποσόν κάθε μήνα (μηνιαία κατάθεση). ΄Οταν αποφασίζει να αποσυρθεί λαμβάνει ένα μέρος του κεφαλαίου το οποίο συγκεντρώθηκε (εφ' άπαξ) και ένα σταθερό ποσόν κάθε μήνα (μηνιαία σύνταξη) μέχρι να εξαντληθεί το κεφάλαιο (έτη συνταξιοδότησης). Σε όλο αυτό το χρονικό διάστημα (από τότε που ο ασφαλισμένος αρχίζει να καταθέτει), το κεφάλαιο αποκτά αξία εξ αιτίας της απόδοσης της επένδυσής του (ετήσια απόδοση %) και χάνει αξία εξ αιτίας του πληθωρισμού (πληθωρισμός %). Οι αρχικές τιμές είναι ένα αρκετά συντηρητικό παράδειγμα.
Οι αριθμητικές σχέσεις που χρησιμοποιούνται μπορούν να βρεθούν σε πολλά βιβλία μαθηματικών, ή εναλλακτικά μπορείτε να πειραματιστείτε με τις οικονομικές συναρτήσεις του Microsoft Excell ή ιστοσελίδες όπως αυτή.

Τα βασικά χαρακτηριστικά/ προτερήματα του κεφαλαιοποιητικού συστήματος

Υπενθυμίζουμε την πρόσκληση προς όλους τους αναγνώστες μας που έχουν τη δυνατότητα (γεωγραφική, χρονική κ.λπ.) να έλθουν στην εκδήλωση που θα διοργανώσει η Φιλελεύθερη Συμμαχία, όπου και θα παρουσιασθούν οι θέσεις της για το ασφαλιστικό σύστημα. Η βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος είναι ένα θέμα που μας αφορά όλους, και μάλιστα ανεξαρτήτως ηλικίας. Ακόμη και όσοι έχουμε δεκαετίες μπροστά μας, μέχρις ότου έλθει η σειρά μας να συνταξιοδοτηθούμε (και να μας ενδιαφέρει εάν θα είναι σε θέση το σύστημα τότε να μας καταβάλλει σύνταξη), επηρεαζόμαστε άμεσα από την πορεία των ασφαλιστικών μας ταμείων, καθώς αυτά θα υποχρεωθούν, συν τω χρόνω, να μας επιβάλλουν όλο και μεγαλύτερες εισφορές, προκειμένου να επιβιώσουν. Αναφερθήκαμε ήδη σε προηγούμενη ανάρτηση στο βασικό δομικό πρόβλημα που έχει το ισχύον ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο οδηγείται με μαθηματική, σχεδόν, βεβαιότητα στην κατάρρευση. Ποια είναι η βασική εκείνη αλλαγή στη δομή του, η οποία θα το καταστήσει βιώσιμο; Είναι η τροπή του σε κεφαλαιοποιητικό σύστημα.

Τι σημαίνει κεφαλαιοποιητικό σύστημα; Η βασική του ιδέα στηρίζεται στην παρακάτω υπόθεση: σκεφθείτε κάποιον που μόλις βγήκε στη σύνταξη από ένα από τα βασικά ταμεία, λ.χ. το ΤΕΒΕ. Λογικά θα παίρνει σύνταξη γύρω στα 800-900 ευρώ το μήνα (εάν ήταν σε υψηλή ασφαλιστική κλάση, μπορεί να πάει μέχρι και τα 1.200 ή κάτι τέτοιο). Υποθέστε ότι, αντί να δίνει επί 35 χρόνια εισφορές στο ΤΕΒΕ, κατέθετε τα χρήματα αυτά στην Τράπεζα (σε απλό λογαριασμό ταμιευτηρίου) και, μετά τα 35 χρόνια, αποφάσιζε να ζήσει την υπόλοιπη ζωή του από τις καταθέσεις αυτές (όπως διαμορφώθηκαν από τους τόκους και τους ανατοκισμούς) αποκλειστικά. Οι αναλογιστές μάς λένε ότι θα είχε κατατεθειμένο κεφάλαιο, από το οποίο θα μπορούσε να λαμβάνει κάθε μήνα, μέχρι το θάνατό του (σύμφωνα με το προσδόκιμο όριο ζωής), ένα ποσόν τουλάχιστον τρεις φορές μεγαλύτερο από τη σύνταξή του.

Τώρα σκεφθείτε να γίνεται αυτό από όλους τους εργαζομένους. Οι εισφορές τους (που παραμένουν υποχρεωτικές) δεν θα ξοδεύονται αμέσως για τις δαπάνες του συστήματος και την καταβολή των συντάξεων στους νυν συνταξιούχους (όπως γίνεται σήμερα), αλλά σχηματίζουν ένα αποθεματικό - και κάθε ασφαλισμένος ξέρει ακριβώς πόσα χρήματα έχει εισφέρει στο συνολικό αυτό αποθεματικό. Φυσικά, το ποσόν που θα συγκεντρωθεί θα είναι τεράστιο και θα έχει αποδόσεις σημαντικά μεγαλύτερες από τον πληθωρισμό. Και, όταν οι ασφαλισμένοι κλείνουν κάποια χρόνια απασχόλησης και εισφορών, θα έχουν τη δυνατότητα να βγαίνουν στη σύνταξη, η οποία θα προέρχεται αποκλειστικά από την αναλογία τους στο σχηματισμό αυτού του κεφαλαίου - και, όταν αποβιώσουν, ό,τι υπόλοιπο έχει απομείνει από τη συνεισφορά τους στο συνολικό αυτό αποθεματικό θα μπορεί να μεταβιβάζεται στους συγγενείς τους.

Αυτό είναι, ως προς τη βασική του ιδέα, το λεγόμενο κεφαλαιοποιητικό σύστημα: κάθε ασφαλισμένος συμμετέχει στη δημιουργία του κεφαλαίου, από το οποίο θα προέλθει η σύνταξή του, γνωρίζοντας ανά πάσα στιγμή τι ποσά συνεισέφερε και τι απόδοση είχαν τα ποσά αυτά, επομένως πόσα χρήματα δικαιούται ανά πάσα στιγμή (μετά από ένα χρονικό όριο απασχόλησης) να θεωρεί ότι θα αποτελέσουν τη βάση για τη συνταξιοδότησή του (και, αν το ποσόν είναι ιδιαιτέρως μεγάλο, ακόμη και για τη λήψη ενός εφ' άπαξ ποσού). Θα μπορεί, επίσης, να καθορίζει ο ίδιος τη σύνταξη και το εφ' άπαξ που θα λάβει (με μόνο περιορισμό, βασισμένο και στο προσδόκιμο όριο της ζωής του, ότι τα ποσά αυτά δεν θα είναι τέτοια, που θα κινδυνεύσει το κεφάλαιο να εξαντληθεί, όσο ζει) - αντιστοίχως, θα μπορεί να καθορίσει και την ηλικία, από την οποία και μετά θα αρχίσει η συνταξιοδότησή του. Θα υπάρχει ένα κατώτατο όριο στις εισφορές, αλλά το ποσόν των εισφορών θα είναι ανοικτό προς τα επάνω, θα μπορεί, δηλαδή, ο ασφαλισμένος, εάν επιθυμεί το σχηματισμό μεγαλύτερου κεφαλαίου, να αποδίδει μεγαλύτερες εισφορές.

Το σύστημα αυτό έχει δύο βασικά πλεονεκτήματα: είναι απολύτως ανταποδοτικό (καθώς η σύνταξη που θα λαμβάνει ο κάθε συνταξιούχος θα προέρχεται από το σύνολο της δικής του συνεισφοράς στο κεφάλαιο, αφαιρουμένης μόνον της αναλογίας του στα έξοδα διαχείρισής του) και δεν επηρεάζεται καθόλου από τη μεταβολή στην ηλικιακή σύνθεση του πληθυσμού και, ιδίως, την αναλογία συνταξιούχων - ασφαλισμένων. Εκτός από αυτά, εξασφαλίζει σημαντικά μεγαλύτερες συντάξεις, το κεφάλαιο που αντιστοιχεί σε κάθε ασφαλισμένο αποτελεί πραγματικά περιουσία του και είναι κληρονομητό.

Ως προς την ανταποδοτικότητα, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε το εξής: η υιοθέτηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος δεν σημαίνει ότι όσοι, για διαφόρους λόγους, δεν μπορούν να συνεισφέρουν στο σύστημα (λ.χ. υγεία, εργατικό ατύχημα κ.λπ.) αφήνονται στην τύχη τους. Υπάρχει η επιλογή να συμμετέχουν στο σύστημα ως έχει και οι υποχρεώσεις τους, οι ελάχιστες εισφορές, να καλύπτονται από τον προϋπολογισμό - άλλη επιλογή είναι να λαμβάνουν σύνταξη ή άλλου είδους βοήθεια απ' ευθείας από τον προϋπολογισμό. Η ενίσχυση όσων συνανθρώπων μας κρίνουμε, ως οργανωμένη Πολιτεία, ότι το έχουν ανάγκη δεν είναι ζήτημα ανακατανομής των πόρων του συνταξιοδοτικού συστήματος, αλλά άλλων λειτουργιών της Πολιτείας.

Πού θα κατατίθενται όλα αυτά τα χρήματα; Ποιος θα τα διαχειρίζεται; Μπορεί να ανατεθεί σε ασφαλιστικές εταιρείες με αυξημένη φερεγγυότητα ή εγγυήσεις (λ.χ. υποχρεωτική αντασφάλιση) ή σε ειδικά νομικά πρόσωπα με αυτή την αποστολή, τα οποία θα ελέγχονται από το Κράτος, το οποίο θα εγγυάται και τα σχηματισμένα κεφάλαια. Μπορεί να υπάρξουν πιστωτικά ιδρύματα, τα οποία να έχουν τις εγγυήσεις να αναλάβουν τη διαχείρισή τους. Το σίγουρο είναι ότι θα υπάρχει συγκέντρωση τεράστιων κεφαλαίων, όπου ακόμη και μια συντηρητική διαχείριση θα οδηγεί σε πολύ μεγάλες αποδόσεις. Οπωσδήποτε, όμως, τα έξοδα διαχείρισης του κεφαλαίου θα είναι κατά πολύ μικρότερα από τα σημερινά έξοδα των ασφαλιστικών ταμείων, τα οποία σταδιακά θα καταργηθούν.

Η μετάβαση από το σημερινό αναδιανεμητικό σύστημα στο κεφαλαιοποιητικό είναι ένα σημαντικό πρόβλημα, δεν πρέπει όμως να μας αποτρέψει από την υιοθέτηση του κεφαλαιοποιητικού συστήματος ως επιδιωκόμενου τελικού στόχου - εφ' όσον συμφωνήσουμε στην ουσιαστική μεταρρύθμιση του συστήματος, θα βρούμε και τους πόρους, και τη διαδικασία να χρηματοδοτήσουμε το ισχύον σύστημα, ώστε να καλύψει τις υποχρεώσεις του. Ένας τρόπος είναι οι εισφορές των σημερινών ασφαλισμένων να κατευθύνονται, κατά ένα μέρος (όλο και μικρότερο) στο αναδιανεμητικό σύστημα, και το υπόλοιπο (όλο και μεγαλύτερο) προς το σχηματισμό του συνταξιοδοτικού κεφαλαίου.

Δεν είναι υπερβολή να πούμε ότι το ασφαλιστικό είναι το ζήτημα, από το οποίο θα εξαρτηθεί στο μεγαλύτερο ίσως βαθμό η πορεία της οικονομίας μας στο προσεχές μέλλον. Τα ελλείμματα των ταμείων μεγαλώνουν, η αναλογία συνταξιούχων προς ασφαλισμένους αλλάζει γρήγορα εις βάρος των ασφαλισμένων και είναι επιτακτική ανάγκη να μεταβούμε στο σύστημα εκείνο, στα πλαίσια του οποίου η γήρανση του πληθυσμού δεν θα αποτελεί καθοριστικό παράγοντα. Κάθε μέρα που περνά αυξάνει τις υποχρεώσεις του ισχύοντος συστήματος και της γενιάς μας.

Ασφαλιστική μεταρρύθμιση, για να αποφύγουμε μια διαμάχη γενεών

Η παρουσίαση των θέσεων της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για το ασφαλιστικό σύστημα θα γίνει από υποψηφίους βουλευτές και στελέχη της στο Ξενοδοχείο "Ηλέκτρα Παλάς" στη Θεσσαλονίκη (Πλ. Αριστοτέλους και Μητροπόλεως) - Αίθουσα "Μακεδονία ΙΙ" - το Σάββατο, 1 Σεπτεμβρίου 2007, 11.00 π.μ. Θα παραστεί ο Πρόεδρος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, κ. Φώτης Περλικός.

Η Φιλελεύθερη Συμμαχία είναι το μόνο πολιτικό κόμμα που προτείνει τη μετάβαση σε κεφαλαιοποιητικό - ανταποδοτικό ασφαλιστικό σύστημα, ώστε να λυθεί το σοβαρότερο μεσοπρόθεσμο οικονομικό πρόβλημα της οικονομίας μας. Όσοι συνειδητοποιούν το μέγεθος του προβλήματος, αλλά και αντιλαμβάνονται τα αδιέξοδα της σημερινής λογικής και τις διεξόδους που προσφέρει το κεφαλαιοποιητικό σύστημα το υιοθετούν. Τα κόμματα εξουσίας επιμένουν να στρουθοκαμηλίζουν. Εάν θέλετε να ακούσετε και να συζητήσετε τις ξεκάθαρες προτάσεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας, θα χαρούμε να σας δούμε και να ακούσουμε τη γνώμη σας το Σάββατο που μας έρχεται.

Wednesday, August 29, 2007

Always Look on the Bright Side of Life

Θρηνούμε τους νεκρούς και σεβόμαστε τη μνήμη τους. Οι προσπάθειές μας όμως πρέπει να στραφούν πλέον στους επιζήσαντες, αυτούς που έχουν χάσει προσφιλή τους πρόσωπα, σπίτια, περιουσίες. Πολλοί από αυτούς είναι απελπισμένοι, πολλά πράγματα έχουν χάσει το νόημά τους γι' αυτούς. Θέλουμε να τους πούμε ότι η ζωή συνεχίζεται, ότι πρέπει να βρουν το κουράγιο να αφήσουν τη συμφορά πίσω τους και να προχωρήσουν μπροστά. Και ότι ο χρόνος ποτέ δεν θα σβήσει τη μνήμη των αγαπημένων τους προσώπων, αλλά θα γιάνει τις πληγές τους και θα βρούν ξανά τη δύναμη να ζήσουν τη ζωή τους. Αφιερώνοντάς τους το τραγούδι αυτό θέλουμε να τους ευχηθούμε ολόψυχα "Καλή Δύναμη".*



Averell
William
Jack
Joe
Rantanplan


*Επειδή ο τρόπος με τον οποίο εκφράζεται ο σεβασμός ή η ασέβεια δεν είναι οικουμενικός, αλλά διαφέρει δραματικά από το ένα περιβάλλον στο άλλο, θα θέλαμε να σας διαβεβαιώσουμε πως το συγκεκριμένο τραγούδι είναι απολύτως αποδεκτό να ακούγεται ακόμα και σε πολύ πιο δυσάρεστες περιστάσεις σε πάρα πολλά μέρη του κόσμου, και από πάρα πολλούς ανθρώπους στους οποίους συμπεριλαμβανόμαστε και εμείς. Η προτιθέμενη σημασία του τραγουδιού είναι να εκφράσει παρηγοριά και αισιοδοξία.

Tuesday, August 28, 2007

Η προσωπική μου θεωρία

Πώς σας φαίνονται οι χάρτες και οι δορυφορικές φωτογραφίες με τις φωτιές; Θα ακολουθήσω το παράδειγμα των ελληνικών ΜΜΕ και θα δημοσιεύσω χάρτη τον οποίο θα ερμηνεύσω χωρίς να ξέρω που παν τα τέσσερα όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές και την πυρόσβεση.
Η προσωπική μου θεωρία συνωμοσίας είναι πως η ασύμμετρη απειλή καίει τις Νότιες Πολιτείες επειδή ψήφισαν Bush, την Αφρική επειδή κερδίζει όλες τις κούρσες στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου και τη Ρωσία για το κακό που έκανε όλα αυτά τα χρόνια στον Τζέημς Μποντ.*Η εικόνα είναι πραγματικά δεδομένα από το δεκαήμερο 9-18 Αυγούστου (NASA, Πανεπιστήμιο Μαίρυλαντ, Δασική Υπηρεσία και Υπουργείο Γεωργίας των Η.Π.Α.)
*Ευχαριστώ τον Libertino για την ιδέα.

Monday, August 27, 2007

Έκκληση για νηφαλιότητα

Η αμέσως προηγούμενη ανάρτηση του William δείχνει με πολύ παραστατικό τρόπο σε τι ακραίες καταστάσεις μαζικής υστερίας μπορεί να οδηγήσει η συνωμοσιολογία. Τα σημερινά πρωτοσέλιδα αρκετών εφημερίδων αποδίδουν, χωρίς κανένα στοιχείο, τις φωτιές σε διάφορες σκοτεινές δυνάμεις, προκαλώντας πανικό. Ο πανικός αυτός οδηγεί σε αντιδράσεις σπασμωδικές - από την πλευρά της Πολιτείας μπορεί να οδηγήσει ακόμη και σε μέτρα περιστολής των ατομικών ελευθεριών (περιορισμούς κυρίως στην ελεύθερη μετακίνηση), σε ουσιαστική ανατροπή του τεκμηρίου αθωότητας κάποιου φουκαρά που συνελήφθη επειδή έτυχε να είναι κοντά σε μια εστία φωτιάς και βαπτίσθηκε εμπρηστής, ακόμη και σε περιπτώσεις αυτοδικίας (ιδίως από συγγενείς παθόντων) προς πρόσωπα που ταιριάζουν στις υποθετικές περιγραφές που βλέπουμε από τα ΜΜΕ. Το κλίμα αυτό καλλιεργείται από τις δηλώσεις όχι μόνον ανεύθυνων πολιτικών αρχηγών, αλλά και του Πρωθυπουργού, καθώς και του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως. Είναι επιτακτική ανάγκη οι πολιτειακοί αυτοί παράγοντες να θέσουν τα πράγματα στη σωστή τους βάση, να διευκρινίσουν ότι οι "υποψίες" τους δεν προέρχονται από ευρήματα των ερευνών που διεξάγουν οι αρμόδιοι φορείς, αλλά είναι απλές υποθέσεις.

Για το λόγο αυτό σας καλούμε να προσυπογράψετε την παρούσα έκκληση, με την οποία ζητούμε από τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Δημοσίας Τάξεως να αποκαταστήσουν την αλήθεια, ως προς την δήθεν ύπαρξη "ασύμμετρων απειλών" κατά της χώρας μας. Παραπομπή (link) αυτής της ανάρτησης, μαζί με τα σχόλια που θα έχουν συγκεντρωθεί, θα αποσταλεί με e-mail στο γραφείο του Πρωθυπουργού και του Υπουργού Δημοσίας Τάξεως.

Joe
Jack
William και, για την αντιγραφή,
Averell Dalton

Θεωρείται δεδομένο ότι η συμμετοχή σας μέσω σχολίων σ' αυτήν την αίτηση σε καμμία περίπτωση δεν σημαίνει αποδοχή του υπολοίπου περιεχομένου αυτής της ιστοσελίδας, των θέσεων των Daltons ή της Φιλελεύθερης Συμμαχίας.

Είναι μάγισσα!


Η σκηνή διαδραματίζεται σε μία φανταστική Αγγλία το 932 μ.Χ. και είναι από την ταινία "Monty Python and the Holy Grail" (1975). Υπάρχουν όμως και πραγματικές καταστάσεις οι οποίες είναι τρομακτικά όμοιες. Το 1692, στο Σάλεμ της Μασσαχουσέτης (τώρα στις Η.Π.Α.), 20 άνθρωποι καταδικάστηκαν και εκτελέστηκαν, και τουλάχιστον άλλοι 175 φυλακίστηκαν κατηγορούμενοι για μαγεία. Στην κοιτίδα του Διαφωτισμού Ολλανδία, η τελευταία εκτέλεση για μαγεία έγινε το 1610. Στην Πολωνία το 1793. Οι τακτικές της Ιεράς Εξέτασης εγκαταλείφθηκαν οριστικά το 1816 (Sagan 1996).
Θα περίμενε κανείς πως με την διακοπή ή την αναθεώρηση της σχέσης του ανθρώπου με το μεταφυσικό, αυτά θα σταματούσαν. Στην πραγματικότητα όμως η σχέση του ανθρώπου με το μεταφυσικό απλώς άλλαξε μορφή. Σε αυτό το άρθρο του Skeptical Inquirer υπάρχει μόνο ένα μικρό δείγμα από τον ζωολογικό κήπο της μαζικής υστερίας.
Φυσικά υπάρχουν περιπτώσεις όπου κάποιοι εκμεταλλεύτηκαν τη μαζική υστερία προς όφελός τους. Οι ιστορίες με την φωτιά στο Reichstag ή με τη Νύχτα των Κρυστάλλων είναι αρκετά γνωστές και έπαιξαν μεγάλο ρόλο σε τεράστια εγκλήματα κατά της Ανθρωπότητας.
Σήμερα, η κοινωνία μας είναι στα πρόθυρα μαζικής υστερίας με αφορμή τις φωτιές. Δεν θέλω να πω πως κάποιες (οι περισσότερες αν θέλετε, αν και αυτό δεν φαίνεται πιθανό) δεν είναι προϊόν εμπρησμού. Αυτό που θέλω είναι αποδείξεις πριν αποφασίσω. Μάλιστα, συνυπολογίζοντας την κατάσταση σύγχυσης και την ανεπαρκή και από δεύτερο χέρι ενημέρωση, δεν θέλω απλώς τις αποδείξεις που θα με ικανοποιούσαν υπό κανονικές συνθήκες. Θέλω πολλαπλάσιες σε ποσότητα και ποιότητα.

Οι πυρκαγιές έκαψαν και τις εκλογές

Ενώ η χώρα συνεχίζει να βρίσκεται σε δραματική κατάσταση, με 63 νεκρούς και μία άνευ προηγουμένου περιβαλλοντική,οικονομική και πολιτιστική καταστροφή, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου αντιμετωπίζουν την κατάσταστη με μία αβάσταχτη ελαφρότητα και έχοντας τον νου τους στραμμένο στις εκλογές.
Ο κ.Πολύδωρας μετά το πυροτέχνημα των ''ασύμμετρων απειλών'' βγήκε σήμερα από το μέγαρο Μαξίμου λέγοντας ότι όλα εξαρτώνται από τον ''στρατηγό άνεμο'' .Το γεγονός βέβαια ότι ο υπουργός δημοσίας τάξης βρίσκεται εκτός τόπου και χρόνου το ξέρουμε εδώ και πολύ καιρό και δεν περιμέναμε τις σημερινές δηλώσεις του για να το επιβεβαιώσουμε.Θα μπορούσε όμως σήμερα,δεδομένης της κατάστασης, να κάνει μία εξαίρεση και να μπει στον ρόλο του αρχηγού των σωμάτων ασφαλείας.Αντ'αυτού για μία ακόμη φορά είχαμε την εντύπωση ότι μόλις βγήκε ο εκπρόσωπος του σουρεαλιστικού ρεύματος από ένα soire ποίησης με τον πρωθυπουργό την ώρα που καιγόταν όλη η Ελλάδα.
Από την πλευρά της η αξιωματική αντιπολίτευση άσκησε δια στόματος του αρχηγού της την γνωστή κοντόφθαλμη και ανέξοδη κριτική στην οποία την έχουμε συνηθίσει, ενώ παράλληλα είδαμε και βουλευτή της να ωρύεται μπροστά στις κάμερες ξεχνώντας τον ρόλο που έχει.
Το ΚΚΕ , απεφάνθη για την αιτία των πυρκαγιών και τα απέδωσε όλα (πού αλλού;) στον κακό καπιταλισμό. Συγχρόνως, η diva του κόμματος,κ.Λιάνα Κανέλλη έκανε από τα παράθυρα μία από τις γνωστές τις εμφανίσεις-show.
Το καλύτερο το άφησα για το τέλος!Ο κ.Καρατζαφέρης είναι και αυτός στα ίχνη των εμπρηστών.Μετά από μία μακρά ανάλυση από την εκπομπή του που θα ζήλευε ακόμη και ο Ηρακλής Poirot και αφού απέκλεισε διάφορους πιθανούς υπόπτους(Αμερικανοί,Λαλιώτης κ.α.),κατέληξε στο συμπέρασμα ότι πίσω από όλα κρύβονται είτε οι Τούρκοι είτε (!!!) ο UCK.
Την ώρα λοιπόν που καιγόμαστε, αυτά συμβαίνουν στην πολιτική αρένα της χώρας μας. Η φιλελεύθερη συμμαχία διαβλέποντας την τροπή που παίρνει η κατάσταση έκανε έκκληση να αναβληθούν οι εκλογές.Ωστόσο, σύμφωνα και με πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού επικρατείας, κάτι τέτοιο δεν πρόκειται να γίνει. Πολύ φοβούμαι ότι μαζί με όλα τα άλλα, κάηκαν και οι αδικαιολογήτως προκηρυχθείσες πρόωρες εκλογές. Η ,ούτως ή άλλως, σύντομη προεκλογική περίοδος είναι καταδικασμένη να κινηθεί σε κλίμα πόλωσης,σεναρίων συνωμοσίας και με την σκιά των πυρκαγιών να πέφτει βαριά, συνολικά στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.Εντός λοιπόν αυτού του πλαισίου,καθίσταται σχεδόν αδύνατη η ανάδειξη του προγραμματικού λόγου και των προοπτικών που δίνει το κάθε κόμμα προκειμένου οι πολίτες να ξέρουν τι είναι αυτό που πραγματικά ψηφίζουν.

Ενίσχυση των πληγέντων; Όχι - αποζημίωση!

Η καταβολή διαφόρων ποσών από μέρους της Πολιτείας προς τους πυροπλήκτους δεν πρέπει να θεωρηθεί ότι συνιστά την ενίσχυσή τους στο πλαίσιο της κοινωνικής αλληλεγγύης επειδή τους "έλαχε μια αναποδιά" - ούτε να θεωρηθεί ότι η Κυβέρνηση (πράγμα που ισχύει και για τις προηγούμενες, σε αντίστοιχες περιπτώσεις) είναι στοργική και τους βοηθά. Αντιθέτως, οι άνθρωποι αυτοί δικαιούνται να αποζημιωθούν για τις ζημίες που υπέστησαν ως αποτέλεσμα της παράλειψης της Πολιτείας να προστατεύσει τη ζωή των οικείων τους και τις περιουσίες τους. Αν δούμε τα πράγματα υπό αυτό το πρίσμα, οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού είναι too little, too late.

Sunday, August 26, 2007

Πόλεμος = αναβολή των εκλογών

Το άρθρο 53 § 3 του Συντάγματος ορίζει: "Σε περίπτωση πολέμου η βουλευτική περίοδος παρατείνεται σε όλη τη διάρκειά του. Αν η Βουλή έχει διαλυθεί, η διενέργεια των εκλογών αναστέλλεται εωσότου τελειώσει ο πόλεμος, ανακαλείται δε αυτοδικαίως η Βουλή που έχει διαλυθεί έως το τέλος του".

Στις δηλώσεις του χθες ο Πρωθυπουργός δήλωσε, λίγο έως πολύ, ότι η κατάσταση της χώρας είναι σχεδόν εμπόλεμη. Το σίγουρο είναι ότι όλος ο κρατικός μηχανισμός έχει κινητοποιηθεί για να αντιμετωπίσει το πρόβλημα των πυρκαϊών και όλο το κράτος γυρίζει γύρω από αυτό. Έτσι, η άμεση αναστολή των εκλογών και η αναβίωση της Βουλής που διαλύθηκε, όπως προτείνει η Φιλελεύθερη Συμμαχία, είναι λύση που ανταποκρίνεται στις επιτακτικές ανάγκες για αντιμετώπιση των πυρκαϊών, ενώ διασφαλίζει και τη διεξαγωγή του προεκλογικού αγώνα υπό ομαλές συνθήκες, όταν αποκατασταθούν κάπως τα πράγματα. Οι ενέργειες αυτές μπορούν να γίνουν με αναλογική εφαρμογή του άρθρου που μνημονεύσαμε και, για να μη δημιουργηθεί προηγούμενο, μπορεί να γίνει μετά από (άτυπη, φυσικά) σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Αν έστω κι ένας επικεφαλής κοινοβουλευτικού κόμματος έχει αντίρρηση, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας δεν θα πρέπει να προχωρήσει - αλλά, σε μια τέτοια περίπτωση, θα ξέρουμε ποιοι πραγματικά ενδιαφέρονται τόσο για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των προβλημάτων, όσο και για την ουσιαστική λειτουργία του ύψιστου θεσμού της Δημοκρατίας, των εκλογών.

Ολυμπία

΄Οτι απέμεινε μετά τον Θεοδόσιο τον Α΄ (και έναν σεισμό μετά από μερικές δεκαετίες, για να είμαστε δίκαιοι)

Saturday, August 25, 2007

Επικίνδυνες θεωρίες συνωμοσίας

Μετά το διάγγελμα του Πρωθυπουργού όλα τα κανάλια προβάλλουν θεωρίες συνωμοσίας - θεωρούν ότι η ταυτόχρονη εκδήλωση των πυρκαϊών σε διάφορα σημεία οφείλεται σε οργανωμένο σχέδιο. Πέρα από το εάν ευσταθεί λογικά μια τέτοια υπόθεση, οδηγεί στη δημιουργία "φανταστικών εχθρών" - η συζήτηση, όπως μπορεί να διαπιστώσει κάποιος παρακολουθώντας τις διαρκείς ανταποκρίσεις των τηλεοπτικών καναλιών, διακρίνεται από διαρκώς περισσότερα λογικά άλματα, καθώς οι διάφοροι πολιτικοί, δημοσιογράφοι και ανταποκριτές εκφράζονται με διαρκώς μεγαλύτερη βεβαιότητα για τα αίτια πρόκλησης των πυρκαϊών και, σιγά-σιγά, "ανακαλύπτουν" (αποκλειστικά διά υποθέσεων) και ενόχους.

Ψυχραιμία. Πρώτο μέλημα είναι να σωθούν όσοι κινδυνεύουν αυτή τη στιγμή και ταυτοχρόνως να αποτραπεί η πρόκληση νέων πυρκαϊών, ώστε να μην κινδυνεύσουν άλλοι άνθρωποι. Φυσικά η διερεύνηση των αιτίων που προκάλεσαν τις πυρκαϊές είναι άμεση προτεραιότητα σε δεύτερο βαθμό - πρέπει όμως να γίνεται με νηφαλιότητα. Προκηρύξεις που γίνονται, από ιδιωτικούς ή δημόσιους φορείς, μπορεί να προσφέρουν ισχυρό κίνητρο στους πολίτες, ώστε να εντείνουν και οι ίδιοι την προσοχή τους και να συνδράμουν τις αρχές, παράλληλα όμως μπορεί να οδηγήσουν στη "δημιουργία" ενόχων από πρόσωπα που απλώς σκοπεύουν να συλλέξουν το ποσόν της αμοιβής. Και η δημιουργία συλλογικού μίσους για Τούρκους ή Αλβανούς ή δεν-ξέρω-κι-εγώ-τι, επειδή (σύμφωνα με υποθέσεις που μπορεί να επικρατήσουν) έχουν στείλει πράκτορες για να κάψουν τα δάση μας, είναι ένας άλλος κίνδυνος που πρέπει να αποτραπεί.

ΥΓ. Συνήθως οι θεωρίες συνωμοσίας υιοθετούνται για να αποσεισθούν οι πραγματικές ευθύνες, είτε της Πολιτείας είτε της κοινωνίας - μας αρέσει να παραβλέπουμε το τσιγάρο που πετάξαμε στα ξερά χόρτα ή τα σπασμένα μπουκάλια που αφήσαμε και να αποδίδουμε τις φωτιές σε πράκτορες, οργανωμένους και δαιμόνιους, που δεν αντιμετωπίζονται. Τόσο η στάση αυτή, όσο και το δάκρυ που χύνουμε για τους νεκρούς στη συνέχεια, είναι υποκριτικά.

Friday, August 24, 2007

Θρήνος

Όταν ένα φυσικό φαινόμενο, που θα μπορούσε ή δεν θα μπορούσε να προληφθεί ή αποτραπεί ή να αντιμετωπισθεί καλύτερα, καταστρέφει περιουσιακά αγαθά ή το περιβάλλον, θέλουμε να φωνάξουμε, να διαμαρτυρηθούμε, να ζητήσουμε ευθύνες υπαρκτές και μη. Στο κάτω-κάτω ό,τι χάθηκε, το ξαναφτιάχνουμε, το ξαναβρίσκουμε.

Όταν όμως μαθαίνουμε ότι 19 συνάνθρωποί μας έχασαν τη ζωή τους, ως πρώτη αντίδραση ταιριάζει η σιωπή. Η βουβή συμπαράσταση στους δικούς τους. Μακάρι να συνεχίσουν να ζουν στις μνήμες τους.

Ραδιοφωνική συνέντευξη του Προέδρου της Φιλελεύθερης Συμμαχίας Φώτη Περλικού

Ακούστε τη συνέντευξη του Φώτη Περλικού στον 9,84 FM και το δημοσιογράφο Ηλία Κανέλλη - του οποίου την κακόπιστη επιθετικότητα ο κ. Περλικός αντιμετώπισε άριστα! Εύγε!

Υπολογισμός κατανομής εδρών στη Βουλή

Το ιστολόγιο των Φιλελευθέρων Daltons σας προσφέρει τη δυνατότητα να πειραματισθείτε με τη νέα εκλογική νομοθεσία. Στο δεξιό μέρος της σελίδας υπάρχει φόρμα στην οποία μπορείτε να συμπληρώσετε τα ποσοστά που θα λάβουν τα πέντε κόμματα που σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις συγκεντρώνουν τις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, και ένα ακόμα κόμμα που ενδεχομένως να συγκεντρώσει σημαντικό ποσοστό. Τα πεδία με το ποσοστό των λοιπών κομμάτων και τις έδρες συμπληρώνονται αυτόματα. Εννοείται ότι για να λειτουργήσει αυτό, θα πρέπει να έχετε ενεργοποιημένη την επιλογή για γραφή Ιάβας (javascript).
Η επιλογή των κομμάτων και των αρχικών ποσοστών είναι ελαφρώς βασισμένη στις δημοσκοπήσεις και τα αποτελέσματα των εκλογών μπορεί να είναι θεαματικά διαφορετικά. Επειδή ο κώδικας είναι ακόμα σε έκδοση Beta (δηλαδή στα μπετά) και επειδή ο προγραμματιστής (William Dalton) δεν έχει εμπειρία σε javascript, αν διαπιστώσετε κάποιο σφάλμα ειδοποιήστε μας για να το διορθώσουμε.

Το κράτος νταβατζής και η φιλελεύθερη πρόταση

Ένα ερώτημα που με απασχολούσε επί πολύ καίρο είναι γιατί οι πολίτες ανέχονται (με την ψήφο τους αλλά και με την σιωπή τους) την ύπαρξη ενός κράτους μαμούθ το οποίο περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες, σπαταλά τους πόρους του φορολογούμενου πολίτη, παρέχει κάκιστης ποιότητας υπηρεσίες και αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη.
Πέρα από αυτούς που αποτελούν τους βολεμένους του συστήματος, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί οι υπόλοιποι δεν αντιδρούν.Η απάντηση βρίσκεται στη συστηματική και πετυχημένη προπαγάνδα που ασκείται από την περίοδο της μεταπολίτευσης από το πολιτικό status quo της χώρας μας αλλά και από τις υποστηρικτικές του ομάδες(συνδικαλιστές,ΜΜΕ,διανοούμενους κ.α.).Η προπαγάνδα επικεντρώνεται στην δημιουργία φανταστικών και πανίσχυρων εχθρών που θέλουν να πλήξουν τους πολίτες οι οποίοι είναι ανήμποροι να ορθώσουν το ανάστημα τους. Οι εχθροί είναι πολλοί ,ωστόσο οι πιο συνηθισμένοι είναι : οι Αμερικανοί, ο καπιταλισμός και η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, το μεγάλο κεφάλαιο και διάφοροι γείτονες μας.Τον τόνο σε αυτήν την καμπάνια δίνουν σήμερα τα ακρα του πολιτικού φάσματος του τόπου μας και κυρίως η άκρα αριστερά(ΚΚΕ, οι περισσότεροι του ΣΥΝ) ενώ από κοντά ακολουθέι η παλαιάς κοπής δεξιά του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Αναγέννησης. Τα δύο μεγάλα κόμματα προσπαθούν σε πολλές περιπτώσεις να εκμεταλλευτούν την παρούσα κατάσταση προκειμένου να επιβιώσουν. Αυτό είναι άλλωστε αναμενόμενο αφού η συγκρότηση των δύο κομμάτων δεν βασίζεται σε έναν κοινό ιδεολογικό προσανατολισμό αλλά στην προσδοκία νομής της εξουσίας και κατ'επέκταση στην άλωση του κράτους από κομματικούς εγκάθετους.
Έτσι λοιπόν, επικαλούμενο όλους αυτούς τους κινδύνους, το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας καλλιεργεί τον φόβο στους πολίτες προκειμένου να παρουσιάσει στη συνέχεια το κράτος ως τον από μηχανής θεό που θα τους ''πουλήσει'' προστασία για όλα αυτά που τους περιμένουν.Ετσι οι πολίτες εμφανίζονται διατεθειμένοι να εκχωρήσουν μέρος της ελευθερίας τους στο κράτος και να ανεχτούν τον απαράδεκτο τρόπο λειτουργίας του.Πέφτουμε στην πραγματικότητα θύματα εκμετάλευσης ενός κράτους-νταβατζή προκειμένου να προστατευθούμε από κινδύνους οι οποίοι δεν υφίστανται.
Ωστόσο, οι πολίτες όλο και περισσότερο αντιλαμβάνονται τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε οδηγηθεί λόγω της διατήρησης ενός αναποτελεσματικού, διεφθαρμένου και επεκτατικού κράτους
Την λύση σε αυτά τα αδιέξοδα μπορούν και πρέπει να την δώσουν οι φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες διαχρονικά υποστηρίζουν την μείωση της δράσης του κράτους σε τομείς που αφ'ενός δεν περιορίζεται η ελευθερία του ατόμου και αφ'ετέρου η δράση του είναι επωφελεία των πολιτών (π.χ.δικαιοσύνη) Ρόλος του κράτους δεν είναι ούτε να παράγει ούτε να αναδιανέμει.Ρόλος του κράτους είναι να ελέγχει τους κανόνες του παχνιδιού και να εγγυάται επαρκείς ευκαιρίες για όλους. Είναι λοιπόν επιβεβλημένο, με αφορμή και τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, να κρίνουμε όσους προσπαθούσαν επί δεκαετίες να μας εκφοβίσουν, να εντοπίσουμε την πραγματική αιτία των προβλημάτων μας και να συμβάλλουμε στην επίλυση τους προκειμένου να βγούμε από τη άγρια δύση του ασφυκτικού κρατικοπαρεμβατισμού.

Φόροι υπέρ τρίτων

Ο Ραν-Ταν-Πλαν διάβασε το προηγούμενο σχόλιο (ο μόνος στην οικογένεια που είναι πιο ανόητος κι από μένα) και με ρώτησε τι είναι αυτοί οι "φόροι υπέρ τρίτων" και τι σχέση έχουν μ' αυτούς οι δημοσιογράφοι.

Προσπάθησα να του δώσω κάποια παραδείγματα. Του είπα ότι, κάθε φορά που μπαίνει μια διαφήμιση σε έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο, η δαπάνη για τη διαφήμιση φορολογείται κατά 10% και ο φόρος αυτός λέγεται "αγγελιόσημο". Το τέλος αυτό, όμως, δεν πάει στο Δημόσιο, στον γενικό προϋπολογισμό, αλλά στο ασφαλιστικό ταμείο των δημοσιογράφων - το ταμείο αυτό καταβάλλει συντάξεις στους δημοσιογράφους με χρήματα που δεν προέρχονται από τις εισφορές τους, αλλά από αυτόν τον ειδικό φόρο. Ενώ, δηλαδή, οι περισσότεροι Έλληνες πρέπει να πληρώνουν εισφορές, για να θεμελιώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, οι δημοσιογράφοι εξασφαλίζουν τη σύνταξή τους από την επιβάρυνση των διαφημίσεων κατά 10%.

Αυτή η εξήγηση παραξένεψε τον Ραν-Ταν-Πλαν. Με ρώτησε αν ξέρω κι άλλα παραδείγματα και του είπα, πρόχειρα, κανα-δυο, όπως ότι κάθε φορά που αγοράζουμε ακίνητο, η φορολογία προσαυξάνεται κατά 10%, το οποίο καταλήγει για τις συντάξεις των δικηγόρων ή ότι κάθε φορά που ιδρύεται μια ομόρρυθμη ή ετερόρρυθμη εταιρεία (και παλαιότερα το ίδιο ίσχυε και για τις ανώνυμες εταιρείες και τις Ε.Π.Ε.) πρέπει να καταβληθεί επιπλέον ένα 0,5% επί του κεφαλαίου πάλι για τις συντάξεις των δικηγόρων - όπως και ότι σε αρκετές διαδικασίες (που δεν ξέρω ακριβώς) καταβάλλονται διάφοροι φόροι και τέλη υπέρ του ταμείου των μηχανικών.

Όταν ο Ραν-Ταν-Πλαν με ρώτησε γιατί όλοι αυτοί που ωφελούνται από τις φορολογίες υπέρ τρίτων είναι κοινωνικές ομάδες που έχουν περισσότερα εισοδήματα από τις υπόλοιπες και γιατί να πρέπει να δυσκολεύεται ένα νέο ζευγάρι να αγοράσει σπίτι, ώστε να παίρνουν μεγαλύτερες συντάξεις οι δικηγόροι, ένοιωσα πιο ηλίθιος και από τη σκιά μου.

Το ασφαλιστικό σύστημα και η σύγκρουση των γενεών

Το σημερινό ασφαλιστικό σύστημα, αν δεν είναι ήδη χρεωκοπημένο, βαδίζει οπωσδήποτε προς τα εκεί - και αυτό δεν είναι ζήτημα συγκυρίας ή κακοδιαχείρισης (η οποία, βέβαια, επιτάχυνε τις εξελίξεις), αλλά δομής. Αν κρίνουμε από τις προτάσεις του, ο Πρωθυπουργός δεν το αντιλαμβάνεται αυτό και σκοπεύει να επιβαρύνει σημαντικά τους φορολογουμένους, προκειμένου να καθυστερήσει κατά μερικά έτη, ενδεχομένως, τη βέβαιη κατάρρευσή του.

Εκτός από την οικονομική αποτυχία του, όμως, το σημερινό αναδιανεμητικό ασφαλιστικό σύστημα έχει και ένα άλλο εγγενές ελάττωμα, το οποίο επιβάλλει την άμεση, ει δυνατόν, αντικατάστασή του από ένα σύστημα που βασίζεται στην κεφαλαιοποίηση: στρέφει τις γενιές σε πόλεμο, ουσιαστικά, μεταξύ τους.

Για να καταλάβουμε πώς γίνεται αυτό, αρκεί να εξετάσουμε πολύ σύντομα τη βασική του φιλοσοφία (η οποία είναι η ίδια σε όλα τα ταμεία κύριας και επικουρικής ασφάλισης, με εξαίρεση εκείνα - όπως των δημοσιογράφων - που συντηρούνται λίγο έως πολύ από πόρους υπέρ τρίτων): οι σημερινοί ασφαλισμένοι (δηλαδή οι οικονομικά ενεργοί πολίτες) δίνουν σε τακτική (μηνιαία, διμηνιαία ή ετήσια βάση) τις εισφορές τους. Ειδικά στο ΙΚΑ το μεγαλύτερο μέρος των εισφορών καταβάλλεται από τους εργοδότες. Οι εισφορές αυτές, όμως, μαζί με τη συνεισφορά του κράτους, στα πλαίσια της περίφημης "τριμερούς χρηματοδότησης", δεν σχηματίζουν αποθεματικό, το οποίο να κατανεμηθεί στους ίδιους τους ασφαλισμένους, όταν έλθει ο καιρός να βγουν στη σύνταξη. Χρησιμοποιείται για την κάλυψη των τρεχουσών υποχρεώσεων: έξοδα διοικητικά (μισθούς του προσωπικού κ.λπ.) και, κυρίως, για την πληρωμή των συντάξεων στους σημερινούς συνταξιούχους. Δηλαδή ό,τι χρήματα μαζεύουν τα ταμεία από τις εισφορές, τα δίνουν στις συντάξεις ή, για να το θέσουμε αλλιώς, όσο περισσότερο (ή λιγότερο) χρήμα συγκεντρώνεται από τις εισφορές, τόσο μεγαλύτερες (ή μικρότερες, αντίστοιχα) μπορούν να είναι και οι συντάξεις που θα διανεμηθούν.

Αυτό σημαίνει δύο πράγματα για το ισχύον σύστημα: α. όσο περισσότεροι βγαίνουν στη σύνταξη (και λιγότεροι μένουν στην εργασία), τόσο μεγαλύτερες πρέπει να είναι οι ασφαλιστικές εισφορές - και η δημογραφική τάση δείχνει ακριβώς αυτό, ότι ο πληθυσμός γηράσκει και λιγότεροι θα πρέπει να εξασφαλίζουν τις συντάξεις περισσοτέρων και β. ότι υπάρχει άμεση σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ της γενιάς των συνταξιούχων και αυτής των ασφαλισμένων. Αφού η Κυβέρνηση, με υπουργικές αποφάσεις, μπορεί να καθορίζει εντελώς αυθαίρετα τόσο το ύψος των συντάξεων, όσο και των εισφορών, δέχεται πιέσεις (και μάλιστα έντονες) και από τις δυο πλευρές: οι ασφαλισμένοι θέλουν μικρές εισφορές και μικρές συντάξεις, ενώ οι συνταξιούχοι μεγάλες εισφορές και μεγάλες συντάξεις. Και είναι προφανές προς τα πού γέρνει η πλάστιγγα, δεδομένης της συντελούμενης μεταβολής της ηλικιακής σύνθεσης του πληθυσμού.

Και μάλιστα έχουν και οι δύο πλευρές βάσιμα επιχειρήματα - οι συνταξιούχοι λένε: καλά, εμείς καταβάλλαμε τόσες εισφορές, να μη βρούμε ανταπόδοση; Και οι ασφαλισμένοι λένε: εμείς επιβαρυνόμαστε υπέρμετρα, αλλά προσδοκούμε, όπως πάει το σύστημα, να λαμβάνουμε ελάχιστη σύνταξη (και αν δεν πληρώσουμε τις εισφορές μας κινδυνεύουμε να πάμε και φυλακή!). Γιατί μας φορτώνουν τέτοιες εισφορές, λοιπόν; Και, φυσικά, πέρα από τις κατηγορίες αυτές υπάρχουν και οι ωφελημένοι του συστήματος, κατηγορίες συνταξιούχων, οι οποίοι έδωσαν ελάχιστες εισφορές και απαιτούν πλήρη σύνταξη, επικαλούμενοι την παρούσα κακή οικονομική τους κατάσταση (και επικουρούμενοι από τους διαφόρους λαϊκιστές των πρωινών εκπομπών), την οποία επιθυμούν να μετακυλίσουν στους σημερινούς ασφαλισμένους. Όλες οι παραπάνω κατηγορίες δίνουν λυσσώδη μάχη για αύξηση της πολιτικής τους επιρροής εις βάρος των λοιπών. Το κράτος χρησιμοποιείται απροκάλυπτα από τους εκάστοτε νικητές (πράγμα που θα γίνεται όλο και πιο εμφανές, όσο τα χρηματικά περιθώρια στενεύουν) εις βάρος των ηττημένων, με τραγικές συνέπειες ακόμη και για την ίδια τη λειτουργία του πολιτεύματος.

Όλα αυτά είναι συνέπειες του βασικού δομικού σφάλματος που διακρίνει το σημερινό ασφαλιστικό συστήμα (το οποίο ο Πρωθυπουργός ούτε που διανοήθηκε να θίξει): ότι οι εισφορές των σημερινών ασφαλισμένων δεν κατευθύνονται στη μελλοντική συνταξιοδότηση των ιδίων, ώστε να σχηματίζεται ένα συνταξιοδοτικό κεφάλαιο, ατομικό ή συνολικό, που να αντιστοιχεί στις καταβαλλόμενες εισφορές από κάθε εργαζόμενο. Επαγγέλλεται την "αλληλεγγύη των γενεών", καθώς η μία γενιά φροντίζει την προηγούμενη - στην πραγματικότητα, όμως, οδηγεί στη σύγκρουσή τους (πέρα από τη χρεωκοπία του συστήματος).

Η μόνη μεσοπρόθεσμη διέξοδος είναι η αποκατάσταση της σχέσης εισφορών - σύνταξης, η οποία επιτυγχάνεται από ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα, όπως προτείνει η "Φιλελεύθερη Συμμαχία". Σε επόμενη ανάρτηση θα αναφερθούμε στη λειτουργία ενός τέτοιου συστήματος και στους τρόπους λειτουργίας της κοινωνικής ασφάλισης και ως προστατευτικού διχτυού ασφαλείας για τις περιπτώσεις που χρειάζεται.

Εισαγωγή - οι Daltons και η Φιλελεύθερη Συμμαχία

Το ιστολόγιο που διαβάζετε ξεκινά από μια ομάδα τεσσάρων μελών της "Φιλελεύθερης Συμμαχίας" (του Joe, του Jack, του William και του Averell Dalton) από τη Θεσσαλονίκη. Θα γράφουμε στο χώρο αυτό, εν όψει των εκλογών, τις απόψεις της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για τα ζητήματα που θα ανακύπτουν στις προεκλογικές συζητήσεις, αλλά και θα αναφερόμαστε σε ζητήματα του φιλελευθερισμού γενικότερα.

Για αρχή να δηλώσουμε ότι η πεποίθησή μας στο φιλελευθερισμό οφείλεται στο διττό πλεονέκτημα που παρουσιάζει αυτή η κοσμοθεωρία: το ανθρωπιστικό και το λειτουργικό.

Ανθρωπιστικό, διότι εξυψώνει την αξία του κάθε ανθρώπου χωριστά. Δεν νοείται η ακούσια "θυσία" κάποιου μεμονωμένου μέλους της κοινωνίας για το καλό της, ειδικά όταν την κρίνουν κάποιοι "ελίτ", οι οποίοι όχι μόνο δεν θυσιάζονται οι ίδιοι, αλλά και συχνά δρέπουν προσωπικά τους καρπούς της θυσίας κάποιου που επέβαλαν.

Λειτουργικό, καθώς έχει αποδειχθεί ότι η μεγαλύτερη ανάπτυξη της τεχνολογίας, υλική και ηθική ευημερία όλων των ανθρώπων, προκύπτει σχεδόν αποκλειστικά από τις εκούσιες προσπάθειες ατόμων, που αποσκοπούσαν σε ίδιο όφελος (είτε χρηματικό, είτε ηθικό, είτε πνευματικό, πάντοτε προσδιοριζόταν από τους ίδιους). Και ότι, αντίθετα, η προσπάθεια της κρατικής εξουσίας να κατευθύνει, δήθεν, τη δημιουργικότητα των ανθρώπων προς το κοινό κοινωνικό καλό οδηγούσε σε ασφυκτικούς περιορισμούς και αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδοκώμενα.

Έτσι, είμαστε αντίθετοι στην κρατικιστική λογική που έχει επικρατήσει στην ελληνική πολιτική σκηνή και η οποία διαφυλάσσεται μέσω κούφιων συνθημάτων που ενεπνεύσθησαν αριστεροί και υιοθέτησαν δεξιοί. Έχουμε τη χαρά να συμμετέχουμε σε ένα πολιτικό κόμμα, που προτείνει λύσεις βασισμένες στο μοντέλο της ανεμπόδιστης ανθρώπινης δημιουργικότητας και που έχει συγκεκριμένες προτάσεις για μια κρατική διαχείριση πολύ λιγότερο παρεμβατική αλλά πολύ περισσότερο αποτελεσματική στους τομείς, όπου αρμόζει. Θα συζητήσουμε αναλυτικές θέσεις για την οικονομία, το ασφαλιστικό, την παιδεία, την Ενωμένη Ευρώπη, για θέματα που θα προκύψουν κατά την προεκλογική εκστρατεία, που θα μας θέσει ο Lucky Luke ή η Ma Dalton, όπως και για ζητήματα που θα μας υποδείξετε εσείς, οι αναγνώστες μας.

Με αυτό το πνεύμα σας καλοσωρίζουμε στο ταξίδι αυτού του ιστολογίου. Αναμένουμε, με τη δική σας συμβολή, να είναι ευχάριστο και παραγωγικό.

Joe, Jack, William και (για την αντιγραφή) Averell