Wednesday, October 27, 2010

Καμμία υποχώρηση! Όλα τα κρατικά κάστρα παραμένουν άπαρτα!

Χαρές και πανηγυρισμοί για όσους φοβήθηκαν ότι το τρισκατάρατο μνημόνιο θα έθιγε τις βασικές οργανωτικές δομές του συστήματος, τις σημαντικές υπηρεσίες που μας προσφέρει το κράτος. Στο ρεπορτάζ προβάλλεται η βλάσφημη δήλωση του Διοικητού της Τραπέζης της Ελλάδος κου. Προβόπουλου για την ανάγκη μείωσης των κρατικών καναλιών και η αγέρωχη αλλά τεκμηριωμένη απάντηση του Υπουργού Αναπληρωτή Πολιτισμού κου. Χυτήρη. Τι φοβερά και τρομερά εξεστόμισε ο κ. Προβόπουλος; Τόλμησε να πει ότι:
  • οι κρατικοί τηλεοπτικοί σταθμοί (5) είναι πολλοί για μια χώρα με το μέγεθος της Ελλάδος
  • λειτουργούν με πολύ μεγάλο αριθμό υπαλλήλων
  • το κόστος τους είναι υπερπολλαπλάσιο των αντίστοιχων ιδιωτικών καναλιών
  • θα ήταν σκόπιμο να συγχωνευθούν (ω της βλασφημίας!) σε ένα ή δύο σταθμούς.
Υπάρχει έστω και ψήγμα αληθείας σε όλα αυτά; Και, στο κάτω-κάτω, τι τον νοιάζει αυτόν; Και πού να καταλάβει ένας τραπεζίτης, ψυχρός τεχνοκράτης, το συνταγματικό ρόλο που παίζουν πέντε κανάλια. Ο λόγος που η χώρα δεν πηγαίνει μπροστά είναι ότι δεν έχουμε τα χρήματα για δεκαπέντε κανάλια! Σχεδόν αυτή ήταν η περήφανη απάντηση του κ. Υπουργού. Να προσθέσω κι εγώ: ποιος είναι ο κ. Προβόπουλος να κρίνει ότι οι υπάλληλοι είναι υπερβολικά πολλοί; Μήπως τελείωσε κάποια σχολή τηλεοπτικού παραγωγού και δεν το ξέρουμε, δεν το έχει στο βιογραφικό του; Αμ, το άλλο, για το κόστος τους σε σχέση με τα ιδιωτικά κανάλια; Δηλαδή θέλει ο τραπεζίτης να έχουμε εμπορικά και όχι ποιοτικά προγράμματα; Να ταΐζουμε τις μάζες και τη νεολαία με σαχλαμάρες, όπως τα ιδιωτικά; Να λείψουν τα προγράμματα υψηλής διανόησης που χαρακτηρίζουν τα κρατικά κανάλια; Και τα έσοδά τους να προέρχονται από διαφημίσεις; Αφού το προϊόν της δημόσιας τηλεόρασης είναι δημόσιο αγαθό, αυτό δεν μπορεί να το αντιληφθεί ο τραπεζίτης; Πώς μπορεί να μιανθεί με διαφημίσεις;

Αυτή η νεοφιλελεύθερη λαίλαπα που προσπαθεί να σαρώσει τα πάντα δεν θα καταφέρει, ευτυχώς, να επηρεάσει τη δική μας κυβέρνηση - γιατί η κυβέρνησή μας είναι στην ψυχή της, στο DNA της, σοσιαλιστική. Και δεν πρόκειται να πέσει κανένα κρατικό κάστρο, όσο κι αν το επιβουλεύονται οι διεθνείς τραπεζίτες, οι ντόπιοι λακέδες τους και το Δ.Ν.Τ.

Tuesday, October 26, 2010

Μείωση φόρων; Μόνο αν εισπράττονται! ή Οι πραγματικές προτεραιότητες του Πρωθυπουργού

Ο Πρωθυπουργός μας μερικές φορές εμπλουτίζει το λόγο του με στοιχεία σουρρεαλισμού. Στην περιβόητη διακαναλική συνέντευξή του χθες ρωτήθηκε κάτι πάρα πολύ λογικό: δεν θα ήταν απαραίτητο να μειωθούν οι ιδιαιτέρως υψηλοί φόροι, οι οποίοι αποτρέπουν τις ξένες επενδύσεις; Και η απάντησή του ήταν ότι θα μειωθούν οι φόροι, εφ' όσον οι επιχειρηματικοί φορείς εγγυηθούν ότι αυτοί θα εισπράττονται - και ζήτησε από τους επιχειρηματικούς φορείς να του το εγγυηθούν.

Τι είπε, δηλαδή, ο Πρωθυπουργός; Ότι το κράτος, επειδή δεν κάνει καλά τη δουλειά του (διότι η είσπραξη των φόρων, εξ όσων θυμάμαι από τη σχολή, εξακολουθεί να είναι κρατική αρμοδιότητα), θα επιρρίψει το βάρος που προκύπτει από την απώλεια φορολογικών εσόδων σε όλες τις επιχειρήσεις, και στις τίμιες. Και, περαιτέρω, ζήτησε από τους πολίτες να αντιληφθούν ότι οι φόροι είναι εκδήλωση κοινωνικής αλληλεγγύης! Διότι το κράτος έχει ανάγκη τα φορολογικά έσοδα, για να δίνει πρόωρες συντάξεις σε προνομιούχες ομάδες και να ενισχύει τα ταμεία των ρετιρέ, να συντηρεί τον ΟΣΕ (και την Ολυμπιακή, αν προλάβαινε η σημερινή κυβέρνηση), να συντηρεί έναν τεράστιο και άχρηστο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Με άλλα λόγια, η συντήρηση αυτού του σπάταλου και ανίκανου κράτους στη σημερινή του μορφή έχει προτεραιότητα έναντι της προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων και επενδύσεων, έναντι της πραγματικής ανάπτυξης, μολονότι, παρά τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ του δανείου, η χώρα κινδυνεύει να χρεωκοπήσει!

Τα πράγματα είναι πολύ πιο κρίσιμα από όσο φανταζόμαστε. Οι αδιάκριτες δημοσιονομικές περικοπές επί δικαίων και αδίκων μπορεί να δικαιολογούντο υπό το κράτος του πανικού που έφερνε η άμεση αδυναμία του κράτους να ανταποκριθεί στις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του το Μάιο. Αλλά πλέον το δάνειο το πήραμε και κερδίσαμε χρόνο. Η ιστορία, ακόμη κι εάν αναγνωρίσει στο σημερινό Πρωθυπουργό το θάρρος να λάβει τα αρχικά μέτρα, οπωσδήποτε δεν θα του συγχωρήσει την αδράνεια και την έλλειψη αποφασιστικότητας για πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές, είτε αυτές οφείλονται στην αντίσταση κατεστημένων συμφερόντων είτε (όπως όλο και περισσότερο φοβούμαι) σε σοσιαλιστικές ιδεοληψίες, όπως αυτή για το χαρακτήρα των φόρων. 

Wednesday, October 20, 2010

Mια απάντηση στον Τηλέμαχο Χορμοβίτη

Ο αναγνώστης μας Αθανάσιος Τσιούρας μου ζήτησε και πάλι να αναρτήσω μια ανοικτή επιστολή του, αυτή τη φορά προς τον φίλο του και φίλο του ιστολογίου αυτού (και των Daltons προσωπικά!) Τηλέμαχο Χορμοβίτη, σε σχέση με τη συμμετοχή της δημοτικής παράταξης "πορτοκαλί" στο συνδυασμό "δικαίωμα στην πόλη" του Γιώργου Καμίνη.

Αγαπητέ Τηλέμαχε,

σου γράφω αυτή την απάντηση, για να δώσω κάποιες εξηγήσεις στην κριτική που εμμέσως ασκείς στους φιλελευθέρους που συμπαρατάχθηκαν με το συνδυασμό "δικαίωμα στην πόλη". Εκ των προτέρων σου δηλώνω ότι αναγνωρίζω πως η κριτική σου είναι πέρα ως πέρα καλόπιστη (και καλογραμμένη, οφείλω να ομολογήσω!) και, βέβαια, συνεπής με τα πιστεύω σου, αλλά κυρίως με αυτά που έχεις εισπράξει από τα διάφορα δημοσιεύματα που παραθέτεις. Πέρα από τις προθέσεις σου, φυσικά, δεν μπορώ να αμφισβητήσω ούτε και τις πηγές σου (αν και έχω τις αμφιβολίες μου για την ακρίβεια των γραφομένων στο "Βήμα"). Για το λόγο αυτό και η απάντησή μου θα επικεντρωθεί σε τρία ζητήματα: α. πώς λειτουργεί ο συνδυασμός "δικαίωμα στην πόλη" ως προς το πρόγραμμα, β. στο ρόλο που παίζουμε εμείς εκεί και γ. γιατί ο ίδιος στηρίζω, εκ πεποιθήσεως πλέον, ατομικά την υποψηφιότητα Καμίνη (πέραν της αυτονόητης προσπάθειάς μου να εκλεγεί δημοτικός σύμβουλος ο Τάσος Αβραντίνης).

α. Ο συνδυασμός "δικαίωμα στην πόλη" στηρίζεται, όπως παρατηρείς, (τα γράφω με χρονική σειρά υποστήριξης) από τη Δημοκρατική Αριστερα, το ΠΑΣΟΚ και τους Οικολόγους Πρασίνους και, κατόπιν, και από το πορτοκαλί. Είμαστε οι τελευταίοι που μπήκαμε, γι' αυτό και η συμβολή μας στο πρόγραμμα, στην αρχή, δεν ήταν πολύ σπουδαία. Για την ακρίβεια, πριν την ένταξή μας στο συνδυασμό είχε ανατεθεί σε τρεις εκπροσώπους, έναν από κάθε συνιστώσα, να συντάξουν ένα πρωτόλειο πρόγραμμα. Αυτό τέθηκε υπ' όψει μας σχεδόν ως fait accompli και απλώς επιδιώξαμε να περιορίσουμε κάπως κάποια στοιχεία του που πήγαιναν ακόμη πιο μακρυά από εκεί που θέλαμε. Το πρόγραμμα, όπως βλέπεις, έχει τεθεί σε διαβούλευση - ζητούνται οι προτάσεις των δημοτών. Δεν είναι το οριστικό. Μπορώ να σε βεβαιώσω ότι πολλά από αυτά που επικρίνεις είναι υπό συζήτηση και εντός του ίδιου του συνδυασμού και από παρατάξεις άλλες, όχι μόνο από τη δική μας (είναι αυτονόητο ότι, επί της ουσίας, ασπάζομαι πλήρως την κριτική σου).
β. Εμείς γιατί "μπλέξαμε"; Και τι επιδιώκουμε; Θέλουμε να βοηθήσουμε μια προσπάθεια με επικεφαλής έναν άνθρωπο, ο οποίος δεν έχει σχέση με κομματικούς σωλήνες. Φυσικά και θέλουμε στην προσπάθεια αυτή ο λόγος μας να έχει όσο το δυνατόν μεγαλύτερο βάρος. Για το λόγο αυτό και ολοκληρώνουμε και τις προγραμματικές μας θέσεις ως "πορτοκαλί", οι οποίες θα αναρτηθούν, στη συνοπτική τους εκδοχή, στο διαδίκτυο αργότερα σήμερα. Επίσης, προσπαθούμε να πείσουμε τις άλλες παρατάξεις και τον ίδιο τον υποψήφιο Δήμαρχο, ώστε να περιληφθούν όσο περισσότερες θέσεις μας γίνεται στο πρόγραμμα του συνδυασμού. Ήδη κάποιες έχουν γίνει αποδεκτές (για λόγους που αφορούν την εσωτερική λειτουργία του συνδυασμού δεν μπορώ να σου πω περισσότερα, ούτε και γιατί δεν είναι ανηρτημένες ακόμη). Βασικός όρος της συμφωνίας που κάναμε με τον κ. Καμίνη προσωπικά ήταν ότι το "πορτοκαλί" θα διατηρήσει την αυτονομία του. Οι θέσεις που θα διαβάσεις σε λίγες ώρες στην ιστοσελίδα μας (το link θα γίνει διαθέσιμο, μόλις οι θέσεις αναρτηθούν) είναι οι δικές μας προτάσεις για το Δήμο. Εμείς ζητούμε να εκλεγούν οι υποψήφιοί μας για τις θέσεις αυτές. Κρίναμε (οι διοικήσεις της "Δράσης" και της "Φιλελεύθερης Συμμαχίας" που στηρίζουν το "πορτοκαλί") ότι ο Τάσος έχει μεγαλύτερες πιθανότητες να προβάλλει τις θέσεις αυτές στο δημοτικό συμβούλιο μέσω της συνεργασίας με το συνδυασμό Καμίνη, παρά με αυτόνομη κάθοδο.
γ. Με όλα αυτά θα νομίσει κανείς ότι η επιλογή συνεργασίας με τον Καμίνη ήταν συμβιβασμός για εμάς. Προφανώς και, σε κάποιο βαθμό, ήταν. Ξέρεις, επίσης, ότι προσωπικά ήμουν υπέρ της αυτόνομης καθόδου, θεωρώντας ότι έχουμε κάτι διαφορετικό να προσφέρουμε. Ωστόσο, έτυχε από τότε να γνωρίσω από κοντά τον κ. Καμίνη. Πρέπει, από προσωπική εμπειρία πλέον, να σου αναφέρω τα εξής: ο κ. Καμίνης πόρρω απέχει από την εικόνα αυτή που έχεις συναγάγει από το σχέδιο προγράμματος που έχει αναρτηθεί και από τις δηλώσεις της κας. Παναγιωτοπούλου. Είναι ένας ιδιαιτέρως σεμνός άνθρωπος και δεν ακούει το συνομιλητή του μόνο λόγω της ευγένειας που τον διακρίνει, αλλά προσέχει κι αυτά που του λένε. Και καταλαβαίνει πάρα πολλά, πίστεψέ με. Επίσης, παρά τα όσα του καταμαρτυρεί το Βήμα, είναι κατ' εξοχήν φιλελεύθερος στη συγκρότηση και την κοσμοθεωρία του. Δεν έχει ασχοληθεί ακόμη τόσο έντονα με το πρόγραμμα, επειδή αυτό δεν είναι ακόμη οριστικό και εξ αιτίας των πολλών άλλων υποχρεώσεων, συναντήσεων κ.λπ. που έχει. Ο λόγος όμως που, προσωπικά, υποστηρίζω την υποψηφιότητά του χωρίς καμμία επιφύλαξη είναι ότι ο Γιώργος Καμίνης έχει πραγματικό πάθος για την Αθήνα. Είναι ένα στοιχείο της προσωπικότητάς του που δεν μπορεί να φανεί στο προς διαβούλευση πρόγραμμα. Ο λόγος που κάθεται και ακούει αυτά που του λέμε όχι μόνο εμείς, αλλά και οι πολίτες στο δρόμο, όπως και οι παρατάξεις που τον στηρίζουν, είναι επειδή επιδιώκει, με τον πιο γνήσιο τρόπο, να μάθει ακόμη περισσότερα πράγματα για την Αθήνα, για προβλήματα περιοχών και κατοίκων που ποτέ δεν είχαν έλθει σε επαφή μαζί του, και να αντλήσει ιδέες - να αξιοποιήσει κάθε τι δημιουργικό που του προσφέρεται. Σέβεται απολύτως την αυτονομία μας και αποδέχθηκε το σχετικό όρο χωρίς καμμία περίσκεψη, γιατί μας σέβεται και για αυτό που είμαστε. Οποιαδήποτε υπεροψία απουσιάζει εντελώς από τη συμπεριφορά του και την αντίληψή του.

Για το λόγο αυτό πιστεύω και ότι είναι ο ίδιος, ατομικά, μια εξαιρετική λύση για την Αθήνα. Επίσης, πιστεύω ότι οποιαδήποτε προγραμματική έλλειψη του συνδυασμού πρέπει να αποδοθεί και σ' εμάς - χρειάζεται να προσπαθήσουμε κι άλλο, για να δείξουμε μέσα στον ίδιο το συνδυασμό, αλλά και στον ίδιο τον υποψήφιο δήμαρχο, τα πλεονεκτήματα των δικών μας προτάσεων. Ξέρουμε πολύ καλά που "μπλέξαμε", ώρα να κολυμπήσουμε!

Πριν σε χαιρετήσω, προς το παρόν, πρέπει να ξαναμνημονεύσω τους θαυμάσιους υποψηφίους που συμμετέχουν στο συνδυασμό και προτάθηκαν από το "πορτοκαλί". Νομίζω ότι θα συμφωνήσεις πως είναι ο ένας καλύτερος από τον άλλον: Τάσος Αβραντίνης, υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο έβδομο διαμέρισμα. Μελίνα Δασκαλάκη, Κώστας Κουκόπουλος, Νίκος Δαμηλάκης, υποψήφιοι διαμερισματικοί σύμβουλοι στο πρώτο διαμέρισμα. Νάντια Χριστίδη, υποψηφία διαμερισματική σύμβουλος στο τρίτο διαμέρισμα.

Με δεδομένη πάντα την εκτίμησή μου,
Αθανάσιος Τσιούρας

ΥΓ. Ο Τηλέμαχος μας βοήθησε σημαντικά τον πρώτο καιρό μετά την ίδρυση του "πορτοκαλί" - εκτός από τις προσωπικές ευχαριστίες είναι δεδομένες και οι ευχαριστίες και η αναγνώριση εκ μέρους της παράταξης συνολικά.

Και για την αντιγραφή,
Averell Dalton

Sunday, October 17, 2010

Ψήφο στον Καμίνη, σταυρό στον Αβραντίνη!

Το "πορτοκαλί" στηρίζει με όλες του τις δυνάμεις το συνδυασμό "δικαίωμα στην πόλη" με υποψήφιο Δήμαρχο Αθηναίων τον κ. Γιώργο Καμίνη. Στο συνδυασμό αυτό συμμετέχει ως υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος στο 7ο διαμέρισμα ο Τάσος Αβραντίνης. Επίσης, συμμετέχουν ως υποψήφιοι διαμερισματικοί σύμβουλοι στο 1ο διαμέρισμα η Μελίνα Δασκαλάκη, ο Κώστας Κουκόπουλος και ο Νίκος Δαμηλάκης και, στο 3ο διαμέρισμα, η Νάντια Χριστίδη.

Στο πλαίσιο της συνεργασίας αυτής στελέχη και υποστηρικτές του "πορτοκαλί", ανάμεσά τους και ο γράφων, είχαμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τον Γιώργο Καμίνη - διακρίναμε τη σεμνότητά του, τον ήπιο χαρακτήρα του, την ακεραιότητά του, το ανοικτό μυαλό του, αλλά και το μεγάλο πάθος του για να γίνει η ζωή στο Δήμο Αθηναίων καλύτερη. Ο Γιώργος Καμίνης δεν κατέρχεται στις εκλογές αυτές με σκοπό την προσωπική του προβολή ή έχοντας άλλες βλέψεις - και δεν έχει γραμμάτια να ξεπληρώσει. Γνωρίζει πολλά πράγματα για το Δήμο Αθηναίων και για τη διοίκηση γενικότερα - έχει αντίληψη των προβλημάτων, έχει αντίληψη της πολυπλοκότητας πολλών από τα προβλήματα αυτά, έχει σκεφθεί πολλές τεκμηριωμένες λύσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται από ευρηματικότητα και καινοτομία, αλλά και είναι δεκτικός σε λύσεις που του προτείνουν άλλοι, μεταξύ τους και το "πορτοκαλί". Το σπουδαιότερο, όμως, προσόν του είναι το πάθος του για να γίνει η Αθήνα καλύτερη. Δεν τον ενδιαφέρει η επίδειξη, αλλά η πραγματική λύση προβλημάτων. Πονάει την Αθήνα πραγματικά και προσφέρεται να υπηρετήσει τους πολίτες της. Δεν έχει την αμετροέπεια να θεωρεί ότι όλα μπορεί να τα κάνει μόνος του, αλλά αναζητεί συνεργάτες, στους οποίους διακρίνει το ίδιο πάθος που έχει και ο ίδιος και την ίδια διάθεση προσφοράς. Όταν συζητά κανείς μαζί του διακρίνει έναν άνθρωπο που μπορεί να ξεχωρίσει την ουσία από τη ρεκλάμα, που εξετάζει την εφαρμοσιμότητα, αλλά και τυχόν παράπλευρες δυσμενείς επιπτώσεις των λύσεων που επεξεργάζεται - και, κυρίως, που έχει βαθιά μέσα του ως κύριες αξιολογικές παραμέτρους τα δικαιώματα των πολιτών. Η ονομασία του συνδυασμού "δικαίωμα στην πόλη" απηχεί πραγματικά τις αντιλήψεις του και τις προτεραιότητές του. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ζητεί την ευκαιρία να υπηρετήσει και ότι, εάν του την δώσουμε, θα είναι ένας πολύ επιτυχημένος δήμαρχος (άλλωστε η επιτυχέστατη θητεία του στη θέση του Συνηγόρου του Πολίτη αποτελεί σαφέστατη ένδειξη των ικανοτήτων του).  

Όσοι επιλέξετε το συνδυασμό "δικαίωμα στην πόλη" θα έχετε τη δυνατότητα να δώσετε ένα σταυρό στον Αντιπρόεδρο της Δράσης κ. Τάσο Αβραντίνη. Παρ' ότι η προσωπική μας φιλία (που προέκυψε από τις συχνές επισκέψεις του στο far west) δεν μου επιτρέπει να είμαι αμερόληπτος, μπορώ να παραθέσω κάποια χαρακτηριστικά στοιχεία για τον κ. Αβραντίνη που τα παραδέχονται όλοι όσοι τον γνωρίζουν. Ένα κοινό στοιχείο που έχει με τον κ. Καμίνη είναι η ανιδιοτελής διάθεση για προσφορά. Ο κ. Αβραντίνης κατέρχεται στις εκλογές αυτές για να δώσει, όχι για να πάρει. Έχει οργανωτικές ικανότητες, μπορεί να χτίζει συνεννοήσεις και συμμαχίες, ξέρει να αξιοποιεί κάθε συνεργάτη του με το βέλτιστο τρόπο, αλλά κυρίως έχει ένα μυαλό ξεκάθαρο, το οποίο σκέφτεται χωρίς παρωπίδες. Επίσης, έχει το πείσμα να βρίσκει λύση σε κάθε πρόβλημα - ο Τάσος Αβραντίνης ποτέ δεν θα σηκώσει τα χέρια ψηλά, όσο δύσκολη αποστολή κι αν του ανατεθεί. Οι νομικές του γνώσεις τον βοηθούν να ανταπεξέρχεται στους δαιδάλους της νομοθεσίας και των κανονιστικών ρυθμίσεων που διέπουν την τοπική αυτοδιοίκηση - το μορφωτικό του υπόβαθρο είναι τέτοιο, ώστε να μπορεί να πραγματευθεί ακόμη και ζητήματα που δεν εμπίπτουν στη σφαίρα των επαγγελματικών του δραστηριοτήτων, ενώ έχει ενισχυθεί και από την πραγματική αγάπη του για τον πολιτισμό.  

Έτσι, όσοι ψηφίζετε στο Δήμο Αθηναίων έχετε μια θαυμάσια δυνατότητα να στείλετε στο δημαρχιακό μέγαρο δύο πολύ αξιόλογους ανθρώπους ψηφίζοντας "δικαίωμα στην πόλη" με υποψήφιο Δήμαρχο τον Γιώργο Καμίνη και επιλέγοντας, στη σταυροδοσία, τον Τάσο Αβραντίνη.

Sunday, October 3, 2010

Ο προβοκατόρικος λόγος του Δευκαλίωνα Τσαγκαράκη

Δημοσιεύω επιστολή που απεστάλη στο ιστολόγιό μας από τον αναγνώστη μας Αθανάσιο Τσιούρα.


Αγαπητοί Daltons,


δεν ξέρω αν έπρεπε να μας προκαλέσει έκπληξη η άνανδρη επίθεση που δέχθηκε ο φίλος μας Δευκαλίων Τσαγκαράκης. Το προσωπικό του ιστολόγιο, Φιλελεύθερη Κρήτη, περιέχει αναρτήσεις που από τους περισσοτέρους θεωρούνται προκλητικές, υπερβολικές, συνωμοσιολογικές, άγαρμπες κ.λπ. Έτσι, πολλοί θα υπέθεταν ότι κάποιο αγανακτισμένο "θύμα" των υπερβολών του Δευκαλίωνα θα αντιδρούσε. Ίσως και κάποιοι χαιρέκακοι να λένε "καλά να πάθει".


Φυσικά, αυτή είναι η εύκολη λύση - να αγνοούμε τις επίμονες φωνές που ταράζουν την αναισθησία μας, χωρίς δεύτερη ματιά ή σκέψη. Γιατί μια προσεκτική ματιά στις αναρτήσεις του Δευκαλίωνα θα μας έδειχνε πως ό,τι γράφει είναι τεκμηριωμένο. Δεν πετάει απλώς σπόντες ή καρφιά για συγκεριμένα πρόσωπα ή καταστάσεις βασιζόμενος σε αερολογίες, αλλά για κάθε τι που λέει παραθέτει τις πηγές του. Ακόμη περισσότερο, όμως, διαβάζοντας κανείς το ιστολόγιο του Δευκαλίωνα δεν μπορεί παρά να μην παραδεχθεί ότι η ματιά του είναι πολύ καθαρή. Έχει την ικανότητα να εντοπίζει πράγματα που από διαφεύγουν από τους περισσότερους από εμάς. Αλλά, ακόμη περισσότερο, έχει την τόλμη να τα δημοσιοποιεί. Επίσης, με βάση την τεκμηρίωση που παραθέτει, οδηγείται ο αναγνώστης στο συμπέρασμα ότι ούτε το στυλ του είναι ακραίο, ούτε οι εκφράσεις του τόσο υπερβολικές. Και η επιμονή του να προβάλλει με αναφορά σε τόσα περιστατικά την ασυδοσία που επικρατεί στον τόπο όπου ζει δεν είναι απλώς η εξωτερίκευση ενός βιώματος - είναι η αξιοποίηση από ένα ενεργό πολίτη του μόνου μέσου που διαθέτει για να αλλάξει την κοινωνία και τη ζωή του προς το καλύτερο: της ελευθερίας του λόγου του.


Ο Δευκαλίων προσπαθεί να μας αφυπνίσει όχι κλείνοντας δρόμους και ταλαιπωρώντας μας, όχι εκβιάζοντάς μας, εκμεταλλευόμενος κάποιο προνόμιό του, αλλά με την παράθεση στοιχείων, προκαλώντας μας να σκεφθούμε και να ενεργήσουμε. Το ότι δεν έχει καταφέρει πάρα πολλά ως τώρα και έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις που ανέφερα παραπάνω δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση μομφή για τον ίδιο, αλλά για εμάς, τους αδιάφορους αναγνώστες του.


Αγαπητοί Daltons, χρειάζεται να μοιάσουμε λίγο περισσότερο στο Δευκαλίωνα. Αν γίνουμε περισσότεροι οι "προβοκάτορες", οι θρασύδειλοι, οι οποίοι επιτέθηκαν στον Δευκαλίωνα θα αρχίσουν να νοιώθουν ότι η αριθμητική τους ισχύς χάνεται, ότι δεν θα μπορούν να αυθαιρετούν πίσω από μια οργανωμένη συμμορία μπράβων, παραμπράβων και παρακράτους. Ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τον Δευκαλίωνα θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας προς αυτή την κατεύθυνση.


Εύχομαι από καρδίας στον Δευκαλίωνα καλή ανάρρωση. Να είναι γερός και να δίνει πάντα το παράδειγμα.


Με εκτίμηση,

Αθανάσιος Τσιούρας



Και για την αντιγραφή,

Averell Dalton