Sunday, April 10, 2011

Κάποια πράγματα που δεν πρέπει να ξεχνάμε για τους συμβασιούχους

Αύριο θα γίνει προσπάθεια να συνεδριάσει το Δημοτικό Συμβούλιο του Δήμου Αθηναίων στο χώρο του 9,84 στο Γκάζι. Οι φήμες λένε ότι οι συμβασιούχοι θα επιχειρήσουν πάλι να διακόψουν τη συνεδρίασή του και ότι θα κατεβούν με τις οικογένειές τους με διπλό σκοπό: ο φανερός θα είναι να προκαλέσουν τη συμπάθεια των συμβούλων και των ΜΜΕ - ο δεύτερος, ανομολόγητος, είναι να χρησιμοποιήσουν τα παιδιά τους ως ανθρώπινη ασπίδα απέναντι στις αστυνομικές επεμβάσεις.
Σ' όλη τη συζήτηση για τους συμβασιούχους, που συνεχώς αναφέρουν πόσο πολλά χρόνια εργάζονται για το Δήμο, δεν συνειδητοποιούμε κάποιες βασικές παραμέτρους:
1. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν ορισθεί ως έκτακτοι, προκειμένου να παρακαμφθεί η όποια διαγωνιστική διαδικασία. Δηλαδή οι ίδιοι επέλεξαν συνειδητά αυτό τον τρόπο διορισμού, προκειμένου να μπορέσουν οι πολιτικοί ή συνδικαλιστικοί τους "προστάτες" να διορίσουν αυτούς και όχι κάποιους άλλους.
2. Μάλιστα, μπήκαν ακριβώς με τη λογική: "μπαίνετε ως έκτακτοι, πού θα πάει, όταν θα λήξουν οι συμβάσεις σας, θα βρούμε τρόπο να πιέσουμε, για να σας μονιμοποιήσουμε".
3. Ο λόγος που έχουν μείνει τόσα πολλά χρόνια είναι ότι υπήρχε συνεχώς η ίδια παράταξη στο Δήμο - σχεδόν ξεχνάμε ότι κάθε νέα (παράνομη) παράταση ή ανανέωση της σύμβασης καθενός από αυτούς ήταν κι ένα χωριστό, καινούργιο ρουσφετάκι για τον καθένα. Ή, πιο απλά: όσο πιο πολλά χρόνια, τόσο πιο πολλά ρουσφέτια.
4. Για να εξετάσει κανείς το αίτημά τους με συμπάθεια θα πρέπει να θεωρήσει ως δεδομένο ότι ο μοναδικός τρόπος που είχε απομείνει σ' αυτούς για να βρουν δουλειά όλα αυτά τα χρόνια ήταν ο διορισμός στο Δήμο. Όλοι οι άλλοι συμπολίτες μας, αυτοί που προσπαθούν να βρουν μια δουλειά στον ιδιωτικό τομέα, που φροντίζουν να αποκτήσουν περισσότερα προσόντα ή να σπουδάσουν ή, πάντως, κάπως να αναδειχθούν από τη δουλειά τους, είναι προφανώς παιδιά ενός κατωτέρου θεού (και μη διανοηθεί κανείς να πει ότι οι συμβασιούχοι του Δήμου Αθηναίων ταυτίζονται με τις πλέον αδύνατες οικονομικές ομάδες!).
Δηλαδή, δεν ξέρω εάν έχει γίνει συνείδηση το εξής απλό: οι συμβασιούχοι αγωνίζονται, μετερχόμενοι παράνομα μέσα, για να νομιμοποιήσουν την πιο κλασσική ρουσφετολογική πρακτική, αυτή που έχει χαντακώσει το ελληνικό δημόσιο - διορισμός με αντάλλαγμα ψήφους (έχει αναφερθεί και ότι το αντάλλαγμα πολλές φορές ήταν και καθαρά χρηματικό). Οι εμφανιζόμενοι ως αδικημένοι είναι, στην πραγματικότητα, αυτοί που φορτώθηκαν στο Δήμο χωρίς κανένα προσόν, καμμία διαγωνιστική διαδικασία, μόνο και μόνο χάρη στις γνωριμίες τους και στο αντάλλαγμα που έδιναν σ' αυτούς που τους διόριζαν.
Αυτά, για να ξέρουμε ποιος είναι ο καημένος και ποιος όχι.

No comments: