Περιβάλλον και Αριστερά

Με αφορμή την blog action day θα ήθελα να αναφερθώ σε ένα γεγονός που είναι ενδεικτικό του τρόπου με τον οποίο αντιλαμβάνονται ορισμένοι την προστασία του περιβάλλοντος.Στην Σκύρο λοιπόν, από την οποία και κατάγωμαι, γίνεται μία σημαντική προσπάθεια εγκατάστασης ανεμογεννητριών στην κορυφογραμμή ενός βουνού του νησιού.Η σημαντική αυτή πράσινη επένδυση προβλέπεται ότι με την ολοκλήρωση όλων των φάσεων της θα έχει ως αποτέλεσμα την παραγωγή του 11% της συνολικής αιολικής ενέργειας της χώρας.
Η επιλογή αυτής της τοποθεσίας έγινε για πολλούς λόγους. Πρώτα απ'όλα η Σκύρος είναι γνωστή για τους δυνατούς της ανέμους (έχει άλλωστε το προσωνύμιο ανεμόεσσα ενώ σπάνια υπάρχει νηνεμία).Ακόμη, το βουνό στο οποίο θα γίνει η εγκατάσταση είναι τελείως ξερό(δεν υπάρχει δηλαδή άλλη δυνατότητα αξιοποίησης ούτε υπάρχουν περιβαλλοντικές συνέπειες από την επένδυση), βρίσκεται πολύ μακριά από κατοικημένες περιοχές ενώ η έκταση ανήκει εξ'ολοκλήρου σε μοναστήρι με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν πολλοί εμπλεκόμενοι στις διάφορες συναλλαγές.Θα πρέπει επίσης να σημειώσουμε ότι ο δήμαρχος του νησιού στηρίζει την πρωτοβουλία.
Τα πλεονεκτήματα από ένα τέτοιο project είναι πολλά και σημαντικά.Ας δούμε πρώτα αυτά που δεν αφορούν αυτό καθεαυτό το νησί.Πρόκειται για μία πολύ σημαντική οικολογική επένδυση η οποία θα μας παρέχει ενέργεια χωρίς κανένα περιβαλλοντικό κόστος,θα μειώνει την εξάρτηση μας από το πετρέλαιο και τα άλλα ορυκτά καύσιμα με ότι αυτό συνεπάγεται για το περιβάλλον και την οικονομία, θα βοηθήσει ώστε να εκπληρώσουμε τους στόχους της συνθήκης του Κιότο καθώς και τις υποχρεώσεις μας απέναντι στην Ευρωπαική Ένωση μειώνοντας παράλληλα την ανάγκη αγοράς δικαιωμάτων για εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα.Τέλος, τίθενται οι βάσεις προκειμένου να κλείσουν μονάδες της ΔΕΗ που συνιστούν κίνδυνο για την δημόσια υγεία και παράγοντα υποβάθμισης των γύρω περιοχών.
Ωστόσο, υπάρχουν και σημαντικά οφέλη για την Σκύρο και τους κατοίκους της.Πρώτα από όλα οι κάτοικοι και οι επισκέπτες θα έχουν φτηνή και καθαρή ενέργεια ενώ παράλληλα θα έχουν πλήρη ενεργειακή αυτονομία.Ακόμη, ο δήμος μόνο, θα έχει ετήσια έσοδα περίπου 2.5 εκατομμύρια ευρώ, ποσό διόλου ευκαταφρόνητο για τα οικονομικά δεδομένα ενός μικρού νησιωτικού δήμου.Επιπλέον, η επένδυση αυτή θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας ενώ μπορεί να λειτουργήσει ως ''κράχτης'' για ανάλογες προσπάθειες στο μέλλον σε συναφείς τομείς.Τέλος, θα καταστεί η Σκύρος ένα ισχυρό τοπικό ενεργειακό κέντρο της χώρας με ότι αυτό συνεπάγεται για τις διάφορες επιδιώξεις του νησιού.
Σε αυτήν λοιπόν την προοπτική που διανοίγεται, προοπτική που στο εξωτερικό οι τοπικές κοινωνίες την διεκδικούν με κάθε μέσο, υπάρχουν κάποιοι οι οποίοι αντιδρούν με κάθε θεμιτό και αθέμιτο τρόπο.Ποιοι είναι αυτοί;Μα φυσικά τα στελέχη, οι φίλοι και οι συμπαθούντες του ΚΚΕ, του Σύριζα και άλλων συναφών αυτοαποκαλούμενων ''προοδευτικών'' δυνάμεων.Τα επιχειρήματα που ακούγονται είναι από ανεδαφικά εώς γελοία.Παραθέτω ενδεικτικά μερικά: Θα γίνεται πολύς θόρυβος από την λειτουργία των ανεμογεννητριών(αφ'ενός δεν ισχύει, αφ΄ετέρου πρόκειται για ακατοίκητη περιοχή),θα χαλάσει το τοπίο(αλλού πληρώνουν για να επισκέψεις σε σε αιολικά πάρκα) και θα κερδίσουν οι μεγάλες επιχειρήσεις καθώς και οι μοναχοί.Στο τελευταίο βρίσκεται το ζουμί της υπόθεσης.Έχει ειπωθεί πολλές φορές ότι μετά την κατάρρευση του υπαρκτού σοσιαλισμού, η αριστερά υπέστειλε την σημαία του αγώνα για τον υποτιθέμενο σοσιαλιστικό παράδεισο και αναλώθηκε στην ανέξοδη κριτική του καπιταλισμού.Στην προσπάθεια της αυτή επικαλέστηκε διάφορα υπαρκτά και ανύπαρκτα προβλήματα και τα συνέδεσε με τη λειτουργία του πολιτικοοικονομικού συστήματος.Τώρα όμως, που ο καπιταλισμός και η επιχειρηματικότητα έρχονται και δίνουν τις λύσεις, οι διάφοροι εμφανιζόμενοι ως οικολογικά ευαίσθητοι θέτουν εμπόδια αντί να συμβάλλουν στην προσπάθεια.Αυτό συμβαίνει επειδή το περιβάλλον, η φτώχεια, οι πόλεμοι δεν είναι τίποτε άλλο παρά το μέσο προκειμένου να επιβεβαιώσουν τους δογματισμούς και τις ιδεοληψίες τους και τίποτε άλλο. Οταν όλα αυτά δεν λειτουργούν ως τέτοια, δεν διστάζουν να αντιστρατευθούν όσα μέχρι πριν λίγο υπερασπίζονταν.Οπως ευστοχα έχει πει ο Πάσχος Μανδραβέλης: ''Αν η θεωρία δεν συμφωνεί με την πραγματικότητα τόσο το χερότερο για την πραγματικότητα''
Όλα αυτά βέβαια δεν θα τα συζητούσαμε αν το έργο προχωρούσε χωρίς κανένα πρόβλημα.Κάτι τέτοιο όμως δεν συμβαίνει καθώς οι μονίμως αντιδρούντες καταφέραν-όπως συνήθως γίνεται στη χώρα μας-με την διαρκή και ασφυκτική πίεση που άσκησαν να παγώσουν το έργο.Μιά ακόμη ευκαιρία λοιπόν για να αλλάξει κάτι φαίνεται πως πάει χαμένη.Ας σκεφτεί λοιπόν ο καθένας αν πραγματικά θέλει να κάνει κάτι για να προστατέψει το περιβάλλον και ας αποφασίσει με ποιούς θα πάει και ποιους θα αφήσει.