Δημοσιεύω επιστολή που απεστάλη στο ιστολόγιό μας από τον αναγνώστη μας Αθανάσιο Τσιούρα.
Αγαπητοί Daltons,
δεν ξέρω αν έπρεπε να μας προκαλέσει έκπληξη η άνανδρη επίθεση που δέχθηκε ο φίλος μας Δευκαλίων Τσαγκαράκης. Το προσωπικό του ιστολόγιο, Φιλελεύθερη Κρήτη, περιέχει αναρτήσεις που από τους περισσοτέρους θεωρούνται προκλητικές, υπερβολικές, συνωμοσιολογικές, άγαρμπες κ.λπ. Έτσι, πολλοί θα υπέθεταν ότι κάποιο αγανακτισμένο "θύμα" των υπερβολών του Δευκαλίωνα θα αντιδρούσε. Ίσως και κάποιοι χαιρέκακοι να λένε "καλά να πάθει".
Φυσικά, αυτή είναι η εύκολη λύση - να αγνοούμε τις επίμονες φωνές που ταράζουν την αναισθησία μας, χωρίς δεύτερη ματιά ή σκέψη. Γιατί μια προσεκτική ματιά στις αναρτήσεις του Δευκαλίωνα θα μας έδειχνε πως ό,τι γράφει είναι τεκμηριωμένο. Δεν πετάει απλώς σπόντες ή καρφιά για συγκεριμένα πρόσωπα ή καταστάσεις βασιζόμενος σε αερολογίες, αλλά για κάθε τι που λέει παραθέτει τις πηγές του. Ακόμη περισσότερο, όμως, διαβάζοντας κανείς το ιστολόγιο του Δευκαλίωνα δεν μπορεί παρά να μην παραδεχθεί ότι η ματιά του είναι πολύ καθαρή. Έχει την ικανότητα να εντοπίζει πράγματα που από διαφεύγουν από τους περισσότερους από εμάς. Αλλά, ακόμη περισσότερο, έχει την τόλμη να τα δημοσιοποιεί. Επίσης, με βάση την τεκμηρίωση που παραθέτει, οδηγείται ο αναγνώστης στο συμπέρασμα ότι ούτε το στυλ του είναι ακραίο, ούτε οι εκφράσεις του τόσο υπερβολικές. Και η επιμονή του να προβάλλει με αναφορά σε τόσα περιστατικά την ασυδοσία που επικρατεί στον τόπο όπου ζει δεν είναι απλώς η εξωτερίκευση ενός βιώματος - είναι η αξιοποίηση από ένα ενεργό πολίτη του μόνου μέσου που διαθέτει για να αλλάξει την κοινωνία και τη ζωή του προς το καλύτερο: της ελευθερίας του λόγου του.
Ο Δευκαλίων προσπαθεί να μας αφυπνίσει όχι κλείνοντας δρόμους και ταλαιπωρώντας μας, όχι εκβιάζοντάς μας, εκμεταλλευόμενος κάποιο προνόμιό του, αλλά με την παράθεση στοιχείων, προκαλώντας μας να σκεφθούμε και να ενεργήσουμε. Το ότι δεν έχει καταφέρει πάρα πολλά ως τώρα και έχει προκαλέσει τις αντιδράσεις που ανέφερα παραπάνω δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση μομφή για τον ίδιο, αλλά για εμάς, τους αδιάφορους αναγνώστες του.
Αγαπητοί Daltons, χρειάζεται να μοιάσουμε λίγο περισσότερο στο Δευκαλίωνα. Αν γίνουμε περισσότεροι οι "προβοκάτορες", οι θρασύδειλοι, οι οποίοι επιτέθηκαν στον Δευκαλίωνα θα αρχίσουν να νοιώθουν ότι η αριθμητική τους ισχύς χάνεται, ότι δεν θα μπορούν να αυθαιρετούν πίσω από μια οργανωμένη συμμορία μπράβων, παραμπράβων και παρακράτους. Ως ελάχιστο δείγμα σεβασμού προς τον Δευκαλίωνα θα πρέπει να εντείνουμε τις προσπάθειές μας προς αυτή την κατεύθυνση.
Εύχομαι από καρδίας στον Δευκαλίωνα καλή ανάρρωση. Να είναι γερός και να δίνει πάντα το παράδειγμα.
Με εκτίμηση,
Αθανάσιος Τσιούρας
Και για την αντιγραφή,
Averell Dalton
No comments:
Post a Comment