Ο Πρωθυπουργός μας μερικές φορές εμπλουτίζει το λόγο του με στοιχεία σουρρεαλισμού. Στην περιβόητη διακαναλική συνέντευξή του χθες ρωτήθηκε κάτι πάρα πολύ λογικό: δεν θα ήταν απαραίτητο να μειωθούν οι ιδιαιτέρως υψηλοί φόροι, οι οποίοι αποτρέπουν τις ξένες επενδύσεις; Και η απάντησή του ήταν ότι θα μειωθούν οι φόροι, εφ' όσον οι επιχειρηματικοί φορείς εγγυηθούν ότι αυτοί θα εισπράττονται - και ζήτησε από τους επιχειρηματικούς φορείς να του το εγγυηθούν.
Τι είπε, δηλαδή, ο Πρωθυπουργός; Ότι το κράτος, επειδή δεν κάνει καλά τη δουλειά του (διότι η είσπραξη των φόρων, εξ όσων θυμάμαι από τη σχολή, εξακολουθεί να είναι κρατική αρμοδιότητα), θα επιρρίψει το βάρος που προκύπτει από την απώλεια φορολογικών εσόδων σε όλες τις επιχειρήσεις, και στις τίμιες. Και, περαιτέρω, ζήτησε από τους πολίτες να αντιληφθούν ότι οι φόροι είναι εκδήλωση κοινωνικής αλληλεγγύης! Διότι το κράτος έχει ανάγκη τα φορολογικά έσοδα, για να δίνει πρόωρες συντάξεις σε προνομιούχες ομάδες και να ενισχύει τα ταμεία των ρετιρέ, να συντηρεί τον ΟΣΕ (και την Ολυμπιακή, αν προλάβαινε η σημερινή κυβέρνηση), να συντηρεί έναν τεράστιο και άχρηστο γραφειοκρατικό μηχανισμό. Με άλλα λόγια, η συντήρηση αυτού του σπάταλου και ανίκανου κράτους στη σημερινή του μορφή έχει προτεραιότητα έναντι της προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων και επενδύσεων, έναντι της πραγματικής ανάπτυξης, μολονότι, παρά τα 110 δισεκατομμύρια ευρώ του δανείου, η χώρα κινδυνεύει να χρεωκοπήσει!
Τα πράγματα είναι πολύ πιο κρίσιμα από όσο φανταζόμαστε. Οι αδιάκριτες δημοσιονομικές περικοπές επί δικαίων και αδίκων μπορεί να δικαιολογούντο υπό το κράτος του πανικού που έφερνε η άμεση αδυναμία του κράτους να ανταποκριθεί στις ληξιπρόθεσμες υποχρεώσεις του το Μάιο. Αλλά πλέον το δάνειο το πήραμε και κερδίσαμε χρόνο. Η ιστορία, ακόμη κι εάν αναγνωρίσει στο σημερινό Πρωθυπουργό το θάρρος να λάβει τα αρχικά μέτρα, οπωσδήποτε δεν θα του συγχωρήσει την αδράνεια και την έλλειψη αποφασιστικότητας για πραγματικές διαρθρωτικές αλλαγές, είτε αυτές οφείλονται στην αντίσταση κατεστημένων συμφερόντων είτε (όπως όλο και περισσότερο φοβούμαι) σε σοσιαλιστικές ιδεοληψίες, όπως αυτή για το χαρακτήρα των φόρων.
No comments:
Post a Comment