Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζει η αγορά στην Ελλάδα σήμερα είναι η έλλειψη ρευστότητας. Οι επιχειρήσεις δεν μπορούν ούτε να λάβουν δάνεια, ούτε (πλέον) να δουλέψουν επί πιστώσει. Οι μεταχρονολογημένες επιταγές, αυτό το καταπληκτικό όργανο πίστωσης που αξιοποιήθηκε τόσο πολύ από την ελληνική εφευρετικότητα, έχουν αρχίσει να χάνουν την αξία τους, καθώς πολλοί επιχειρηματίες βρίσκονται ξαφνικά αντιμέτωποι με συνθήκες, στις οποίες δεν υπολόγιζαν όταν εξέδιδαν τις μεταχρονολογημένες επιταγές κι έτσι, αναγκαστικά, αθετούν τις υποχρεώσεις τους (αφού και οι δικοί τους οφειλέτες τους άφησαν εκτεθειμένους). Έχει δημιουργηθεί ένα έλλειμμα εμπιστοσύνης στην αγορά τρομερό - με αποτέλεσμα να μην παρατηρείται καμμία κινητικότητα. Η λύση που έδωσε το κράτος ήταν να χορηγήσει άτοκα δάνεια μέσω του ΤΕΜΠΜΕ (Ταμείο Ενίσχυσης Μικρών και Πολύ Μικρών Επιχειρήσεων) σε διάφορους ελεύθερους επαγγελματίες και επιχειρηματίες - μόνο που η λύση αυτή απέτυχε, καθώς όσοι έλαβαν τα δάνεια, τα κατέθεσαν σε τοκοφόρους λογαριασμούς και εισπράττουν τους τόκους! Είναι σαφές ότι η παροχή δανείων, η είσοδος ζεστού χρήματος στην αγορά, δεν είναι ικανή για να τονώσει την αγοραστική κίνηση.
Αντιθέτως, πολύ μεγαλύτερη επιτυχία θα είχε η παρουσία του κράτους ως εγγυητή των συναλλαγών και, συγκεκριμένα, των πιστώσεων που χορηγούνται μεταξύ επιχειρηματιών. Μπορεί, δηλαδή, το κράτος να συστήσει υπηρεσίες στις κατά τόπους Δ.Ο.Υ., στις οποίες θα υποβάλλονται προς έγκριση διάφορες είτε δανειστικές συμβάσεις, είτε συναλλαγές με πίστωση, και ο αρμόδιος υπάλληλος θα κρίνει σε τι ποσοστό (κατά κανόνα μεταξύ 50% και 75%) θα μπορεί το κράτος να εγγυηθεί για την εξόφληση της πίστωσης ή του δανείου, ώστε ο επιχειρηματίας που πωλεί επί πιστώσει να έχει μια βέβαιη διασφάλιση έστω και για μέρος του πιστουμένου τιμήματος. Έτσι, θα μπορέσουν να τονωθούν οι συναλλαγές, καθώς θα είναι πολύ ασφαλείς για τους επιχειρηματίες. Φυσικά, η νέα υπηρεσία αυτή θα πρέπει να στελεχωθεί υποχρεωτικά από αποφοίτους οικονομικών και νομικών σπουδών (με προϊστάμενο που θα διαθέτει MBA σε κάθε περίπτωση), ώστε να γίνεται σωστή αξιολόγηση των συμβάσεων αυτών. Επειδή η ανάγκη για την υπηρεσία αυτή θα είναι πολύ περιορισμένη χρονικά, θα καθιερωθεί με νόμο ότι οι υπηρεσίες αυτές θα λειτουργούν για δύο έτη και ότι οι συμβάσεις των στελεχών τους θα έχουν ακριβώς την ίδια διάρκεια, χωρίς καμμία απολύτως δυνατότητα ανανέωσης. Έτσι, θα αποφευχθεί και το ενδεχόμενο να δημιουργηθεί μια καινούργια γραφειοκρατία και να αυξηθεί ο δημόσιος τομέας.
Εννοείται ότι η εξόφληση εκ μέρους του κράτους-εγγυητή του δανείου ή της πίστωσης που τυχόν δεν έχει καταβληθεί θα σημαίνει αυτόματα ότι το σχετικό ποσόν θα θεωρείται δάνειο του κράτους προς τον οφειλέτη. Έτσι, στα έξοδα του κράτους οι εγγυήσεις αυτές δεν θα φαίνονται, παρά μόνο στην περίπτωση που τα πρόσωπα, υπέρ των οποίων το κράτος έχει εγγυηθεί, δεν πληρώσουν τις οφειλές τους - και, όταν γίνεται αυτό, θα γράφεται αντίστοιχο κονδύλιο στις απαιτήσεις του κράτους, με αποτέλεσμα να μην επηρεάζεται καθόλου το ισοζύγιο του προϋπολογισμού και να μην επιβαρύνεται το κράτος δημοσιονομικά - αλλά και να είμαστε απολύτως συμβατοί με τις υποχρεώσεις μας προς την Ευρωπαϊκή Ένωση. Αλλά και, επειδή πολλά χρέη πάνε "αλυσιδωτά" (δεν με πληρώνει ο οφειλέτης μου, γι' αυτό και δεν μπορώ να πληρώσω κι εγώ τον δανειστή μου και πάει λέγοντας), με τη ρύθμιση αυτή το κακό θα προλαμβάνεται στον πρώτο κακοπληρωτή οφειλέτη (θα μου δίνει το κράτος τα χρήματα που έχει εγγυηθεί κι έτσι θα μπορώ να πληρώσω κανονικά το δικό μου δανειστή, αυτός τον δικό του κ.ο.κ.), με αποτέλεσμα, στην πραγματικότητα, να ελαχιστοποιούνται τα προβλήματα στην αγορά. Από την πρόταση αυτή, μάλιστα, θα τονωθεί τόσο πολύ η κίνηση, ώστε τελικά τα προβλήματα που τη δημιουργούν (η έλλειψη ρευστότητας) να έχουν εξαλειφθεί πλήρως μέχρι το τέλος της διετίας που προβλέπω ένα τέτοιο σύστημα να λειτουργήσει.
Update: φυσικά και είναι πρωταπριλιάτικη η ανάρτηση - ο πρώτος που το επεσήμανε ήταν ο Αθ. Αναγνωστόπουλος. Φοβάμαι όμως ότι οι άστοχες κυβερνητικές παρεμβάσεις για τόνωση, δήθεν, των αγορών μπορούν να καταλήξουν ακόμη και σ' αυτό το τραγικό σημείο που περιγράφεται εδώ.
No comments:
Post a Comment