Σε παράλληλη τροχιά με την Φιλελεύθερη Συμμαχία βρίσκεται και το ΚΚΕ, ανακοινώνοντας το κείμενο θέσεων για το 18ο Συνέδριο. Θέσεις που δεν θα αλλάξουν ούτε κατά μία λέξη και απλά οι σύνεδροι θα επικυρώσουν.
Στα κολεκτιβιστικά κόμματα, του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού η εξουσία βρίσκεται αδιαμφισβήτητα στα χέρια αυτών που «επιβίωσαν» από τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες και πάντα στα συνέδρια και στις συγκεντρώσεις επιβεβαιώνεται ο φωτισμένος δρόμος που δείχνει η ηγεσία τους.
Οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τις προβλέψεις της ΚΕ, οι συνθήκες πάντα είναι σε βάρος της δράσης του ΚΚΕ αλλά σε πείσμα αυτών το κόμμα προχωρεί.
«Είμαστε κόμμα, δεν έχουμε ηγέτες» δηλώνει η Παπαρήγα, σχολιάζοντας την πιθανότητα αντικατάστασής της στην ηγεσία της ΚΕ. Στο ίδιο κλίμα και οι δηλώσεις του «διαδόχου» σ. Δημήτρη Κουτσουμπά : « Στο ΚΚΕ δεν υπάρχουν ομάδες, ούτε ομαδάρχες, ούτε διάδοχοι». Σίγουρα υπάρχει μόνο ο ταξικός εχθρός, ο ιμπεριαλισμός που αν και δείχνει σημάδια εξασθένησης γίνεται, ταυτόχρονα ,και πιο επικίνδυνος.
Φυσικά στο κείμενο θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το επερχόμενο συνέδριο υπάρχει και η απαραίτητη αυτοκριτική του στυλ : «το μεγαλύτερο μου ελάττωμα είναι πως είμαι πολύ ειλικρινής», όπως και η επισήμανση των κινδύνων από τον οπορτουνισμό των ρεφορμιστών (βλέπε ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ).
Η κυρίαρχη διαφορά των φιλελεύθερων από τους κομμουνιστές είναι αυτή η άποψη για τις συλλογικότητες. Οι αριστεροί πιστεύουν πως το άτομο είναι δεμένο μόνο με τις συλλογικότητες και την συλλογική δράση και σκέψη και πως πρέπει η ατομική του δράση να εξυπηρετεί το «κοινό καλό».
Η Ayn Rand ισχυρίζεται πως «κανένας τύραννος δεν ήρθε στην εξουσία χωρίς να λέει πως υπερασπίζεται το κοινό καλό». Ο George Orwell περιέγραψε ως μοναδικό αποτέλεσμα του κολεκτιβισμού τον απόλυτο τρόμο όπως αυτόν που προκάλεσαν οι ισπανοί κονκισταδόρες. Ο Ludwig Von Mises απέδειξε ότι ο κολεκτιβισμός και η εξυπηρέτηση του κοινού καλού οδηγεί τις κοινωνίες σε αποσύνθεση και σε καταστροφικές συγκρούσεις.
Αυτή την παράδοση υπερασπιζόμαστε, αλλά όχι μόνο σαν θεωρία, οι φιλελεύθεροι και σε κάθε σύγκρουση συλλογικότητας με άτομα ενστικτωδώς σχεδόν ξεκινάμε από την υπεράσπιση των ατόμων.
Στα κολεκτιβιστικά κόμματα, του δημοκρατικού συγκεντρωτισμού η εξουσία βρίσκεται αδιαμφισβήτητα στα χέρια αυτών που «επιβίωσαν» από τις εσωτερικές πολιτικές διεργασίες και πάντα στα συνέδρια και στις συγκεντρώσεις επιβεβαιώνεται ο φωτισμένος δρόμος που δείχνει η ηγεσία τους.
Οι εξελίξεις έρχονται να επιβεβαιώσουν τις προβλέψεις της ΚΕ, οι συνθήκες πάντα είναι σε βάρος της δράσης του ΚΚΕ αλλά σε πείσμα αυτών το κόμμα προχωρεί.
«Είμαστε κόμμα, δεν έχουμε ηγέτες» δηλώνει η Παπαρήγα, σχολιάζοντας την πιθανότητα αντικατάστασής της στην ηγεσία της ΚΕ. Στο ίδιο κλίμα και οι δηλώσεις του «διαδόχου» σ. Δημήτρη Κουτσουμπά : « Στο ΚΚΕ δεν υπάρχουν ομάδες, ούτε ομαδάρχες, ούτε διάδοχοι». Σίγουρα υπάρχει μόνο ο ταξικός εχθρός, ο ιμπεριαλισμός που αν και δείχνει σημάδια εξασθένησης γίνεται, ταυτόχρονα ,και πιο επικίνδυνος.
Φυσικά στο κείμενο θέσεων της ΚΕ του ΚΚΕ για το επερχόμενο συνέδριο υπάρχει και η απαραίτητη αυτοκριτική του στυλ : «το μεγαλύτερο μου ελάττωμα είναι πως είμαι πολύ ειλικρινής», όπως και η επισήμανση των κινδύνων από τον οπορτουνισμό των ρεφορμιστών (βλέπε ΣΥΝ και ΣΥΡΙΖΑ).
Η κυρίαρχη διαφορά των φιλελεύθερων από τους κομμουνιστές είναι αυτή η άποψη για τις συλλογικότητες. Οι αριστεροί πιστεύουν πως το άτομο είναι δεμένο μόνο με τις συλλογικότητες και την συλλογική δράση και σκέψη και πως πρέπει η ατομική του δράση να εξυπηρετεί το «κοινό καλό».
Η Ayn Rand ισχυρίζεται πως «κανένας τύραννος δεν ήρθε στην εξουσία χωρίς να λέει πως υπερασπίζεται το κοινό καλό». Ο George Orwell περιέγραψε ως μοναδικό αποτέλεσμα του κολεκτιβισμού τον απόλυτο τρόμο όπως αυτόν που προκάλεσαν οι ισπανοί κονκισταδόρες. Ο Ludwig Von Mises απέδειξε ότι ο κολεκτιβισμός και η εξυπηρέτηση του κοινού καλού οδηγεί τις κοινωνίες σε αποσύνθεση και σε καταστροφικές συγκρούσεις.
Αυτή την παράδοση υπερασπιζόμαστε, αλλά όχι μόνο σαν θεωρία, οι φιλελεύθεροι και σε κάθε σύγκρουση συλλογικότητας με άτομα ενστικτωδώς σχεδόν ξεκινάμε από την υπεράσπιση των ατόμων.
No comments:
Post a Comment