Η Φιλελεύθερη Συμμαχία του Chris Tame

Ο Chris Tame γεννήθηκε στο Enfield της Βρετανίας τον Δεκέμβριο του 1949. Ήταν συγγραφέας, πολιτικός ακτιβιστής, λάτρης των πολεμικών τεχνών και οπαδός του Elvis. Ο Chris ήταν πολιτικός ακτιβιστής στην Βρετανία και εργάστηκε ακούραστα για 30 περίπου χρόνια για την αναγέννηση του βρετανικού φιλελευθερισμού, μιας παράδοσης που βρίσκεται σε αποσύνθεση.

Εγκαταστάθηκε στο Λονδίνο στις αρχές της δεκαετίας του 70, μιας περιόδου με έντονες πολιτικές συγκρούσεις , μια εποχή υψηλού πληθωρισμού, υψηλής ανεργίας και με ανυπόφορα επίπεδα φορολογίας και κρατικού παρεμβατισμού.
Ριζοσπαστικές νεολαιίστικες κινήσεις σε σύμπραξη με συνδικαλιστικές ενώσεις σχεδίαζαν να αντικαταστήσουν εκείνο το μικτό σύστημα ανοικτής και κρατικοελεγχόμενης οικονομίας, ενός κράτους πρόνοιας που δημιουργήθηκε την δεκαετία του 40. Από την άλλη πλευρά οι συντηρητικές δυνάμεις με πλαίσιο αναφοράς τις ελεύθερες αγορές και χρηματοδότηση από τις επιχειρήσεις συνέθεταν τις δύο μεγάλες αντίπαλες δυνάμεις.
Ο Tame συνεργάστηκε με πολλές από τις οργανώσεις της δεύτερης παράταξης – των συντηρητικών – αλλά ενδιαφέρθηκε περισσότερο να διαμορφώσει μια ισχυρή φωνή υπέρ της παραδοσιακής μορφής του κλασσικού φιλελευθερισμού. Τον φιλελευθερισμό του John Stuart Mill, του John Locke του Herbert Spencer.
Σαν αποτέλεσμα το 1979 προέκυψε η Φιλελεύθερη Συμμαχία και ο Chris ήταν ο αδιαμφισβήτητος ηγέτης της.
Η στρατηγική του σκόπευε σε μια μελλοντική ηγεμονία στις τάξεις των διανοούμενων σε βάθος χρόνου. Σε μια βαθιά μεταβολή την βρετανικής κοινωνίας που είχε μολυνθεί από τον κρατισμό δεκαετιών. Την ίδια εποχή η Margaret Thatcher εμφανιζόταν κυρίαρχη στο πολιτικό σκηνικό και έδινε τις μάχες της με το κατεστημένο του Arthur Scargill. Προσπάθησε πράγματι σκληρά για να δείξει την αντιφατική πολιτική της Thatcher που μιλούσε για ελεύθερη αγορά αλλά στην πραγματικότητα δεν ήθελε απόλυτη ελευθερία.

Ο Chris διέσχισε όλο αυτό το χρονικό διάστημα στο μικρό του βιβλιοπωλείο στο Covent Garden μαζί με ελάχιστους φίλους και συνοδοιπόρους, η Φιλελεύθερη Συμμαχία του ποτέ δεν βρήκε βήμα στο mainstream ραδιόφωνο και στα ΜΜΕ της χώρας του. Με μικρά βήματα και με την βοήθεια του Internet μπόρεσε να έχει μια μικρή απήχηση σε μερικές χιλιάδες ανθρώπους το 2000 σε πείσμα όλων των δυσχερειών και των απογοητεύσεων που δοκίμασε.
Το 2005 διαγνώστηκε στον Chris μια επιθετική μορφή καρκίνου και στις 30 Μαρτίου του 2006 έφυγε από την ζωή ήσυχα μέσα στον ύπνο του.
Έναν χρόνο μετά η Φιλελεύθερη Συμμαχία με την διακήρυξη της Αναβύσσου ξεκινούσε την παρουσία της στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό και κανείς δεν μνημόνευσε τον Chris Tame σε αυτό το ιδρυτικό συνέδριο αλλά οι περισσότεροι από εμάς είχαμε σαν παράδειγμα τα επιτεύγματα της Margaret Thatcher στο ίδιο χρονικό διάστημα.
Δυστυχώς ο Chris και η Margaret δεν συναντήθηκαν, τουλάχιστον πολιτικά ποτέ. Ίσως η συνύπαρξή τους να μας έκανε ακόμη πιο υπερήφανους χωρίς να μειώσει την αξία και την συμβολή του Chris στον αγώνα για την ελευθερία.
Ο φίλος μου David King. Από το Farnham της κεντρικής Αγγλίας ήταν με τους διαδηλωτές έξω από τα ανθρακωρυχεία όταν δεν γύριζε τα ελληνικά νησιά με οτοστόπ τότε. Τώρα εργάζεται σαν εκπαιδευτικός σύμβουλος σε προγράμματα για ανθρώπους με προβλήματα όρασης και όπως μου είπε με την Thatcher το βράδυ κοιμηθήκαμε στον 18ο αιώνα και το πρωί ξυπνήσαμε στο 20ο. Τώρα σκέφτεται αν έπειτα από τον Tony Blair θα ψηφίσει τον Cameron ή τον Nick Clegg των Lib Dem’s.
Η εξιστόρηση αυτή φυσικά θα πρέπει να ληφθεί υπ’ όψη κατ’ αναλογία. Μάλλον δεν μπορούμε να διακρίνουμε κάποιον σαν την Thatcher στην πολιτική σκηνή της χώρας μας, μα ακόμη πιο σίγουρα δεν υπάρχει κανένας σαν τον Chris Tame.