Αλλαγές

Το ιστολόγιο αυτό είχε ιδρυθεί εν όψει των εκλογών του Σεπτεμβρίου 2007, στις οποίες η Φιλελεύθερη Συμμαχία θα συμμετείχε αυτόνομα. Ήδη όμως κάποιοι από τους συντελεστές (μάλλον η πλειοψηφία των ενεργών συντελεστών) δεν είμαστε πλέον μέλη της Συμμαχίας. Για το λόγο αυτό και αφαιρέθηκαν οι σχετικές αναφορές. Ωστόσο, παραμένουν (και θα παραμείνουν) οι παραπομπές προς ιστολόγια που διατηρούν στελέχη της Συμμαχίας, όπως ο Πρόεδρός της Φώτης Περλικός ή ο Γραμματέας της Δημήτρης Σκάλκος ή οι πολύ αξιόλογοι Χάρης Πεϊτσίνης, Σπύρος Ντόβας κ.λπ.

Ένας χωρισμός δεν είναι ποτέ εύκολος. Να αφήσεις μια προσπάθεια, στην οποία έχεις αφιερώσει σημαντικό μέρος της ενεργητικότητάς σου, είναι μια απογοήτευση. Ακόμη πιο επώδυνο, όμως, είναι να πρέπει να βρίσκεσαι απέναντι πολιτικά σε ανθρώπους, με τους οποίους μέχρι πριν από λίγο ήσουν στα ίδια χαρακώματα. Ωστόσο, όσοι έλαβαν τις αποφάσεις αυτές, το έκαναν με σαφή κριτήρια. Στη συζήτηση που είχε προηγηθεί παλαιότερα, και σ' αυτό το ιστολόγιο, είχαν κατατεθεί οι διαφορετικές λογικές που θα μπορούσαν να ακολουθηθούν σε σχέση και με τις επερχόμενες εκλογές για το ευρωπαϊκό κοινοβούλιο. Κάποιοι επέλεξαν τη μία, κάποιοι επέλεξαν την άλλη. Ουδείς ψόγος, θα λέγαμε εμείς, για κανένα. Πολλά μέλη συνεχίζουν τον αγώνα τους στη Συμμαχία σεβόμενοι τις επιλογές των συναδέλφων τους. Ωστόσο, με λύπη διαπιστώνω ότι αυτό δεν ισχύει για όλους.

Ενημερώθηκα για ένα blog που έχει γίνει από κάποια μέλη της "Δράσης", του νέου κόμματος που φαίνεται να δημιουργείται με πρωτοβουλία του Στέφανου Μάνου (θυμήθηκα τώρα και μια άλλη συζήτηση που είχαμε με αφορμή την προαναγγελία, ουσιαστικά, της ίδρυσης νέου πολιτικού φορέα). Εκεί είδα το παρακάτω σχόλιο:

"Εσείς τουλαχιστον τολμήσατε"...

Αν δεν παρακολουθούσα τα τελευταία 2 χρόνια την πορεία πολλών απο τους συνδιαμορφωτές της κίνησης σας, πολυ πιθανό να με έπειθε η κοινή λογική την οποίο προβάλλετε σαν πολιτική πρόταση.

Είναι όμως αδιανόητο να ξεχάσει κάποιος την ομηλία σας κύριε Αβραντίνη στην προεκλογική εκδήλωση της Φιλελεύθερης Συμμαχίας για τις εκλογές του '07, όπου είχατε κάνει αναφορές στον κύριο Γ. Παπανδρέου και την ανικανότητα του να αλλάξει το ίδιο του το κόμμα και το γεγονός ότι αυτό τον καθιστά μη πιστευτό ότι θα αλλάξει ολόκληρη τη χώρα.

Γι αυτό μην ξεχνάτε στο μέλλον και σε οποιοδήποτε βήμα κάνετε, (και θα φροντίσουμε να το θυμίσουμε σε όποιον το ξεχάσει) ότι "Εσείς τουλαχιστον τολμήσατε" να παρατήσετε στη μέση ένα έργο που ξεκινήσατε σαν μέλη της Φιλελεύθερης Συμμαχίας οι περισσότεροι και με την πρώτη ευκαιρία που παρουσιάστηκε για μεγαλύτερη προβολή (στήριξη της κίνησης του κ. Μάνου) ξαφνικά ξεχάσατε τη διακύρηξη που είχατε υπογράψει πριν απο 2 χρόνια και γίνατε μια ακόμα ομάδα καιροσκόπων πολιτικών που τόσο πολύ έχει σιχαθεί η Ελλάδα.

Θα είμαστε έκει όταν θα ζητάτε τη στήριξη των συμπολιτών μας λέγοντας τους πως εσείς είστε αδιάφθοροι και έσεις θα καταφέρετε αυτό που δεν κατάφεραν οι άλλοι, γιατι όταν θα το λέτε αυτο κύριοι θα έχετε πάνω σας το στίγμα της ανευθυνότητας που χαρακτηρίζει και εσάς και τον κ. Μάνο στο να παρατάτε στη μέση παρόμοιες προσπάθειες που ξεκινήσατε και ως άλλοι καιροσκόποι τις αφήσατε.

Καλη επιτυχία στον εκλογικό σας αγώνα.

xxxxxxxxxxxxx
Μέλος της Φιλελεύθερης Συμμαχίας

Διαγράφω το όνομα του σχολιαστή, επειδή δεν τον ξέρω προσωπικά τον άνθρωπο και δεν μ' ενδιαφέρουν τα κίνητρά του (όποιος θέλει μπορεί να διαβάσει το όνομά του στην παραπομπή). Επίσης, δεν ξέρω καθόλου τι πληροφόρηση και από ποιες πηγές διαθέτει. Πρέπει να σημειώσω, όμως, ότι όσο ήμασταν στη Συμμαχία είχαμε αποφύγει στο δημόσιο διάλογο που διεξάγαμε πλήρως τις ad hominem επιθέσεις. Αλλά η προσωπική αυτή επίθεση απέναντι στον κ. Τάσο Αβραντίνη και η υπόσχεση του σχολιαστή ότι θα τον αποκαλύπτει ως "καιροσκόπο" ενώπιον του εκλογικού σώματος με θλίβει ιδιαίτερα. Πιστεύω, φυσικά, ότι δεν εκφράζει την Διοικούσα Επιτροπή της Συμμαχίας (θα εκτιμούσα πολύ κάποια δημόσια κίνηση αβροφροσύνης προς τον κ. Αβραντίνη εκ μέρους της) ούτε και όσους γνωρίζουν την όλη ιστορία του κ. Αβραντίνη στο φιλελεύθερο χώρο, την πολυετή και πολύτιμη και ουσιαστική προσφορά του, αλλά και τα όσα προσέφερε στη Συμμαχία. Τέλος, παραβλέπει την επίπονη εσωτερική διεργασία του ίδιου του κ. Αβραντίνη, η οποία τον οδήγησε στην απόφασή του αυτή.

Ως μέχρι πρότινος μέλος της Συμμαχίας, όμως, με στενοχωρεί πάρα πολύ η επιλογή αυτής της καταστροφικής επίθεσης. Γιατί είναι καταστροφική; Επειδή δεν παραθέτει επιχειρήματα και αναλώνεται σε προσωπικούς χαρακτηρισμούς. Επειδή δεν μπορεί να οδηγήσει σε αντιπαράθεση ουσιαστικών επιχειρημάτων, σε γόνιμο διάλογο. Επειδή, τέλος, δεν αναφέρεται σε γεγονότα εξακριβώσιμα, αλλά σε κίνητρα, σκέψεις κ.λπ. Θεωρητικά, λ.χ., θα μπορούσα να πω κι εγώ ότι ο συγκεκριμένος σχολιαστής τα άρπαξε από κάπου για να γράψει το συγκεκριμένο σχόλιο (ως σχήμα λόγου το μνημονεύω, για να μην παρεξηγηθώ!) - πρακτικά ο ίδιος δεν θα μπορούσε να αποδείξει το αντίθετο, γιατί τα κίνητρα δεν αποδεικνύονται. Επίσης, ένας διάλογος μεταξύ δύο πρώην συζύγων, αν γινόταν δημόσιος, θα μπορούσε να βγάλει πολλά οικιακά άπλυτα στη φόρα (όπως κι έχει γίνει στα τηλεοπτικά παράθυρα). Και άντε και η κοινή γνώμη - το εκλογικό σώμα - πείθεται ότι ο ένας από τους δύο έχει περισσότερο δίκαιο από τον άλλο. Η όλη αντιπαράθεση όμως θα τους έχει καταστρέψει εν τω μεταξύ και τους δύο.

Επί της ουσίας, ως προς τη δήθεν ανευθυνότητα (κι εδώ κάνω τη δική μου "απολογία"): συμμετείχα με ενθουσιασμό στην προσπάθεια της Φιλελεύθερης Συμμαχίας. Κατά την πορεία της συμμετοχής μου αυτής συνέβησαν κάποια γεγονότα, τα οποία με προβλημάτισαν - προβληματισμούς, τους οποίους παραμέρισα, επειδή πίστεψα στην ειλικρινή καλή πρόθεση κάποιων βασικών συντελεστών της προσπάθειας αυτής. Η πίστη μου στα συγκεκριμένα πρόσωπα παραμένει, αλλά η πλειοψηφία της προσπάθειας αυτής κινείται πλέον κατά τρόπο που δεν με εκφράζει. Η προσωπική αυτή επίθεση κατά του κ. Αβραντίνη είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα παρόμοιων ενεργειών που έχουν γίνει τον τελευταίο καιρό. Δεν θεωρώ συμβατό με τη συνείδησή μου το κλίμα σε μια συλλογική προσπάθεια, όταν τα ψέματα και οι συκοφαντίες χρησιμοποιούνται εις αντικατάσταση πολιτικών επιχειρημάτων, δεν επιθυμώ να τα προσυπογράφω διά της συμμετοχής μου. Και, στο κάτω-κάτω, όταν νοιώθω ότι δεν ταιριάζω πλέον ψυχικά ή πολιτικά με τη πλειοψηφία μιας κίνησης το υπεύθυνο πράγμα είναι να αποχωρήσω, αν παρέμενα μάλλον κακό θα έκανα, παρά καλό. Η δημιουργία ενός νέου πολιτικού σχήματος είναι πάντοτε καλή αφορμή (χωρίς να έχω αποφασίσει ακόμη τη στάση μου απέναντι σ' αυτό), καθώς παρέχεται η δυνατότητα να εξετάσω κι εάν με τα μέλη του και τις συγκεκριμένες θέσεις που θα εκφράσει θα "κολλήσω" καλύτερα. Η παρουσία των Τάσου Αβραντίνη, Διονύση Κατρανίτσα, Αντύπα Καρίπογλου, Καθ. Γεωργίου Μπήτρου, Νίκου Δήμου, Χαρίδημου Τσούκα, Πρόδρομου Πύρρου, Γιάννη Μπουτάρη και, φυσικά, του ίδιου του Στέφανου Μάνου, καθώς και άλλων προσώπων που είτε είναι επιφανή, είτε τα γνωρίζω προσωπικά και εκτιμώ πάρα πολύ την αξία τους, πρέπει να ομολογήσω ότι με προδιαθέτει θετικά. Θα δούμε τι θα γίνει στις επόμενες μέρες.