Tuesday, October 7, 2008
Η μεταβίβαση εξουσίας δεν είναι μεταβίβαση ευθύνης.
Για προσωπικούς λόγους δεν θα μπορέσω να μετακινηθώ στην Αθήνα για το Συνέδριο. Υπάρχουν σύνεδροι στους οποίους εμπιστεύομαι υποθέσεις το ίδιο σοβαρές με την ψήφο μου στο συνέδριο, και που ίσως να μην είχαν πρόβλημα να αναλάβουν την ηθική υποχρέωση να με εκπροσωπήσουν. Εν τούτοις έχω πολύ σοβαρές επιφυλάξεις στο να ορίσω εκπρόσωπο. Αν κάποιος ειδικός θα ήθελε να αναλάβει τα λογιστικά μου, τα νομικά μου ή τη γραμματειακή μου υποστήριξη, θα του τα έδινα με μεγάλη ανακούφιση. Με την πολιτική μου παρουσία και την ψήφο μου όμως δεν είναι το ίδιο πράγμα. Θα ήταν σαν να γράφω ή να σχολιάζω στο blog με εκπρόσωπο.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
8 comments:
Για ποιό λόγο θα βάλεις έναν νομίκο ή ένα λογιστή να αναλάβει αυτές τις εργασίες, προφανώς διότι εσύ δεν έχεις χρόνο να ασχοληθείς καθώς απο μυαλλό έχετε το ίδιο(περίπου).
Τώρα αφού εσύ δεν έχεις χρόνο να ασχοληθείς,όπως λές δεν έχεις χρόνο να κατέβεις Αθήνα, τι θα γίνει αν παραστεί ανάγκη για ψήφο και εσύ είσαι απών. Θα μετρήσουν οι ψήφοι αυτών που θα είναι εκεί. Άρα εφόσον εσύ δεν μπορείς δεν θα ήταν καλύτερο κάποιος που εμπιστεύεσαι την κρίση του να μεταφέρει την ψήφο σου. Εννοείται οτι είναι η δεύτερη καλύτερη επιλογή που έχεις, η πρώτη είναι να μεταφέρεις ο ίδιος την ψήφο σου. Σε περίπτωση όμως που δεν μπορείς να παραστείς όπως και δεν μπορείς ποια είναι κατα την γνώμη σου η δεύτερη καλύτερη επιλογή.
Αντώνιε είσαι ο ορισμός της στρεψοδικίας, εφόσον δικάζουμε τις καλές προθέσεις της ΔΕ.
Πρώτα απ'όλα μιλάμε για εξουσιοδοτήσεις που ζητήθηκε να υπογραφούν σε άγνωστα άτομα για τους υπογράφοντες - άρα θέμα εμπιστοσύνης δεν υπάρχει.
Επίσης , σχετικά με την επαγγελματική βοήθεια που ζητάμε από έναν λογιστή ή έναν νομικό, σε αυτή την περίπτωση δεν μας υποκαθιστά ούτε αναιρεί της ευθύνη μας αυτή η συνεργασία γι'αυτό και κάθε νομικό έγγραφο ή λογιστική πράξη έχει και υπογραφή/σφραγίδα του προσώπου που αφορά.
Και τέλος αφού κάποιος δεν μπορεί να παραστεί σε μια διαδικασία πως μπορεί να είναι σίγουρος εκ των προτέρων για το ποια ή ποιες αποφάσεις θα στηρίξει - εκτός και αν μια συνεδριακή διαδικασία δεν έχει καμία πραγματική εξέλιξη και δημιουργική διεργασία (βλέπε ελληνικό κοινοβούλιο) άρα το σωστό ερώτημα θα ήταν μήπως να το καταργήσουμε ως περιττό.
Σε κάποια πράγματα χωράει εξουσιοδότηση (π.χ. λογιστικά) και σε άλλα όχι (π.χ. ερωτική ζωή). Νομίζω πως η πολιτική παρουσία και η ψήφος ανήκει στη δεύτερη κατηγορία, στην οποία φυσικά η δεύτερη καλύτερη επιλογή δεν είναι επιλογή. Ελπίζω μελλοντικά να είναι δυνατή η εξ αποστάσεως συμμετοχή στο συνέδριο και η εξ αποστάσεως ψηφοφορία για να μην μας απασχολούν τέτοια θέματα.
William
Εγώ πάλι κατατάσσω το πολιτικό δικαίωμα στην πρώτη κατηγορία(το ερωτικό σίγουρα στη δεύτερη).Π.χ. αν σε σενάριο που δεν ανέβαινα στο συνέδριο(θα ανέβω) θα προτιμούσα να έχει την δύναμη της ψήφου μου ο τσιάλιος τον οποίο γνωρίζω και εμπιστεύομαι την κρίση του παρά να μην ψηφίσω καθόλου, προφανώς δεν θα είμαι εγώ αλλα θα είναι ότι ποιο κοντά σε εμένα. Όσο αφορά το θέμα των ψήφων απο απόσταση όντως είναι η καλύτερη λύση και συμφωνώ οτι προς τα εκεί πρέπει να κινηθούμε αλλά ακόμα και έτσι πάλι θα πρέπει να διαβάσεις όλα τα πρακτικά για να ψηφίσεις άρα πάλι μπαίνει στην μεση το θέμα του χρόνου(αν είναι χρόνος το θέμα που δεν κατεβαίνει).
Ρανταπλάν.
Το θέμα των παρασκηνιακών κινήσεων για συγκέντρωση ψήφων σε συγκεκριμένα άτομα είναι κατάπτυστο(αν υποθέσουμε οτι ισχύει, περιμένω περισσότερα στοιχεία πριν βγάλω κρίση) και αν ισχύει είμαι περα ώς περα μαζί σου. Όσο για το παράδειγμα με την συνεργασία Φυσικά και δεν αναιρεί την ευθύνη μας η κάθε συνεργασία, προφανώς και δεν θα έδινα την υπογραφή μου σε κάποιον που δεν γνωρίζω ή δεν εμπιστεύομαι
@ antonios
Δηλαδή μας λέτε ακριβώς αυτό: ότι, χωρίς να συμμετάσχετε ο ίδιος σε κάποια διαδικασία, απλώς θα ενδυναμώσετε την ψήφο κάποιου που εμπιστεύεσθε. Γράφετε: "Άρα εφόσον εσύ δεν μπορείς δεν θα ήταν καλύτερο κάποιος που εμπιστεύεσαι την κρίση του να μεταφέρει την ψήφο σου." Μα, ποια ψήφο "σου"; Απλώς το δικαίωμα της ψήφου, γιατί δεν μπορούμε εκ των προτέρων να ξέρουμε τι θα ψηφίζαμε στα θέματα του συνεδρίου, δεν γνωρίζουμε καμμία πρόταση (ευλόγως, αφού αυτές θα διαμορφωθούν από τη συζήτηση) - επομένως, δεν μεταφέρεται η "ψήφος" ενός συγκεκριμένου μέλους, πράγμα που θα σήμαινε ότι το μέλος αυτό θα είχε διαμορφωμένη άποψη και θα έδινε εντολή για ψήφο προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά η αριθμητική ισχύς, πράγμα το οποίο δεν είναι και πολύ σύμφωνο με διαβουλευτικές διαδικασίες. Η ψήφος, όπου λειτουργεί η άμεση δημοκρατία (όπως σε μια γενική συνέλευση) δίνεται κατά τρόπο άμεσο και όχι έμμεσο, διαφορετικά θα ήταν σαν να εκλέγαμε αντιπροσώπους σε μια, ας πούμε, διευρυμένη επιτροπή, οι οποίοι να μας εκπροσωπούν - τότε όμως δεν θάχαμε συνέδριο.
ο προβληματισμός σας είναι βάσιμος, σε φιλοσοφικό επίπεδο. Επιπλέον είναι βάσιμος και σε πολιτικό, δεδομένων των πολυποίκιλων απόψεων που υπάρχουν στη ΦΣ. Ωστόσο πρέπει να αναφέρω ότι προσωπικά δέχτηκα το συγκεκριμένο τρόπο συγκρότησης του συνεδρίου και την προηγούμενη φορά, αφού δεν μπορούσα να παραστώ λόγω ανελαστικών επαγγελματικών υποχρεώσεων. Θεώρησα απλά μεγαλύτερης σημασία το θέμα της ψήφου από το θέμα της αντιπροσώπευσης. Όμως η αντιπροσώπευση έγινε με συγκεκριμένους κανόνες μεταξύ των δύο συμβαλλομένων: θα μεσολαβούσε επικοινωνία, γραπτή η προσφορική, μεταξύ των δύο μελών (του παρόντα και του απόντα). Όπως και έγινε. Αυτό βέβαια απαντά στο πρακτικό μέρος και όχι στο θεωρητικό.
Επιπλέον, θα ήθελα να σημειώσω ότι κάλλιστα μπορεί κανείς να θεωρήσει ότι δεν υφίσταται καταστατικό πρόβλημα, καθώς το καταστατικό που ενέκρινε η τότε πλειοψηφία περιλαμβάνει διάταξη(3.9) που αναφέρει για τη συγκρότηση του συνεδρίου ότι ο τρόπος αντιπροσώπευσης είναι αρμοδιότητα της ΔΕ.
Εν πάσει περιπτώσει, θεωρώ ότι είναι απείρως πιο σημαντικό να συζητήσουμε τα πολιτικά, οργανωτικά και επικοινωνιακά προβλήματα από τον τρόπο αντιπροσώπευσης. Και σε αυτά περιλαμβάνω και το κατασταικό, και τις εκλογικές διαδικασίες και τα πρόσωπα και τις συνεργασίες και το ύφος και τη στρατηγική και τις πρακτικές. Αλλά θέλω ακόμη να ελπίζω ότι όλα αυτά μπορούν να λυθούν και να συμφωνηθούν με διάλογο και συναίνεση, και όχι με ψηφοφορίες που δομούν πλειοψηφίες και μειοψηφίες...
@ fileleytheros
Το νομικό ζήτημα το θεωρώ ήσσονος σημασίας, γι' αυτό και δεν υπάρχει λόγος να τεκμηριώσω πληρέστερα την άποψή μου, διαφωνώ όμως έντονα με τη θεώρησή σας, ότι το ζήτημα είναι φιλοσοφικό ή πολιτικό - νομίζω ότι υποτιμά πολύ το χαρακτήρα του, είναι ζήτημα λειτουργικό και αφορά την ίδια τη διαδικασία της διαβούλευσης που πρέπει να χαρακτηρίζει ένα συνέδριο.
Να ξεκαθαρίσω κάτι: εάν υπάρχει δυνατότητα επικοινωνίας και ενημέρωσης του αντιπροσωπευομένου από τον αντιπρόσωπο για το τι διαμείβεται στο συνέδριο και ο αντιπρόσωπος είναι υποχρεωμένος να ψηφίζει ό,τι του υποδεικνύει ο αντιπροσωπευόμενος, όπως γράφετε ότι έγινε στην περίπτωσή σας, τότε δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα - τότε η συμμετοχή στις διαδικασίες και η πρόσληψη δεδομένων υποκαθίσταται από την επικοινωνία και, πράγματι, ασκεί ο ίδιος ο αντιπροσωπευόμενος το δικαίωμα ψήφου του. Μέχρις εδώ πολύ καλά.
Η εν λευκώ, όμως, εξουσιοδότηση δεν σημαίνει αυτό. Σημαίνει αυτό ακριβώς που έγραψε ο antonios - ότι ο αντιπροσωπευόμενος, επειδή εμπιστεύεται τον αντιπρόσωπο, προσθέτει ουσιαστικά στην ψήφο του αριθμητική ισχύ. Έτσι, η ψήφος του αντιπροσωπευομένου δεν είναι αποτέλεσμα της διαδικασίας διαβούλευσης που ακολουθείται στο συνέδριο, δεν σχηματίζεται βάσει των όσων ο ίδιος είδε ή άκουσε, παρά βάσει των παραστάσεων του αντιπροσώπου. Αυτό, επαναλαμβάνω, ισχύει πολύ περισσότερο, όταν δεν είναι καν γνωστά εκ των προτέρων τα ζητήματα, επί των οποίων θα γίνει ψηφοφορία. Η ψήφος κάποιου, δηλαδή, ο οποίος δεν συμμετείχε στη διαβούλευση αναιρεί τον ίδιο το χαρακτήρα ενός συνεδρίου και εξαφανίζει την ανάγκη για διάλογο. Και δεν έχει καμμία σχέση με αυτό που κάνατε, όπως γράψατε, εσείς στο πρώτο συνέδριο. Το μόνο πρόβλημα που θα μπορούσε να προκληθεί, τότε, θα ήταν να εμπιστεύεσθε το πρόσωπο που σας εκπροσωπεί ως προς το ότι θα μεταφέρει την πραγματική σας ψήφο, πράγμα το οποίο είμαι σίγουρος ότι και θα έγινε.
@ fileleytheros
Και, συμφωνώντας με την κατάληξη του σχολίου σας, να προσθέσω ότι η ψήφος σε ένα συνέδριο (πρέπει να) είναι συνειδητό αποτέλεσμα του διαλόγου και της συζήτησης που προηγήθηκε.
Post a Comment