Στη συνέχεια της προηγούμενης ανάρτησης για την πτώση των επιδόσεων στα γυναικεία αθλήματα ρίψεων, μια ακόμη είδηση σχετικά με τις επιδόσεις της ελληνικής Dream-Team (έτσι δεν την αποκαλούσαν;), της εθνικής ομάδος αρσεως βαρών.
Θα μου πείτε: όταν κερδίζαμε τα μετάλλια δεν χαιρόσουν; Η απάντηση είναι όχι. Όχι ότι δεν χαιρόμουν (υποστηρίζω για συναισθηματικούς λόγους τους αθλητές που αγωνίζονται υπό τη σημαία της χώρας μου), αλλά δεν "κερδίζαμε" - κέρδιζαν οι ίδιοι οι αθλητές με την προσπάθειά τους (ενδεχομένως και με τη ζαβολιά τους). Μολονότι πανηγύρισα την κατάκτηση του Euro 2004 (ιδίως το γκολ του ημιτελικού με την Τσεχία), σάστισα όταν είδα τη φιέστα για την υποδοχή της εθνικής ομάδος μετά την επιστροφή της. Δεν αναφέρομαι μόνο στη συμμετοχή της Εκκλησίας της Ελλάδος στην ιστορία αυτή, αλλά στο ότι ως κοινωνία φάνηκε ν' αποδίδουμε σε ένα αθλητικό αποτέλεσμα σχεδόν κοσμοϊστορική σημασία. Αντίστοιχα, με τις υποθέσεις Κεντέρη και Θάνου, λίγους μήνες αργότερα, ντράπηκα από την προσπάθεια συγκάλυψης, στην οποία επιδοθήκαμε σχεδόν όλοι ως κοινωνία - και ακόμη περισσότερο για τις αποδοκιμασίες πριν την έναρξη του τελικού της κούρσας 200 μ. ανδρών.
Προβληματίζομαι ιδιαιτέρως όταν ακόμη και στον αθλητισμό αναζητούμε στιγμές εθνικού μεγαλείου ή, αντιστρόφως, διαβλέπουμε την παγκόσμια συνωμοσία κατά της χώρας μας. Επίσης, επειδή το μεγαλείο αυτό το επιδοτεί τόσο έντονα το κράτος, πράγμα για το οποίο θα μιλήσουμε αναλυτικά σε επόμενη ανάρτηση.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Να χαιρομαστε τα καμαρια μας...
Μου φαίνονται πολύ ενδιαφέροντα τα θέματα σας, άλλα νομίζω ότι τα βάζεται πολλά μαζί και δεν προλαβαίνουμε να συζητάμε.
Όχι πως η απλή ανάγνωση-προβληματισμός δεν έχει και τη χάρη της. Ίσως ένα μπλόγκ που έχει πολλούς αναγνώστες να πρέπει να ακολουθεί την δεύτερη οδό και ένα με λιγότερους την πρώτη.
Ίσως πάλι να είναι αναπόφευκτη η δομή του ρούστερ για να επιτευχθούν και οι δύο δρόμοι.
@ sakoulakis
Ευχαριστώ για την παρατήρηση, είναι ένας προβληματισμός που έχουμε. Κανονικά το blog, σε αντιδιαστολή με μια "κανονική" ιστοσελίδα, έχει ακριβώς τη μορφή της σύντομης, καθημερινής καταγραφής και συνδέεται κατ' εξοχήν με την επικαιρότητα. Εδώ προσπαθούμε, κατά καιρούς, να αναπτύσσουμε και περισσότερο τις απόψεις μας. Όπως όμως θα διαπιστώσετε, πολλές από τις αναρτήσεις στρέφονται γύρω από τα ίδια βασικά θέματα και τους ίδιους θεμελιώδεις προβληματισμούς και προσπαθούμε να έχουμε ερεθίσματα και από εσάς για τα ζητήματα που θα αναπτύξουμε περισσότερο. Η τελική μορφή που θα έχει η σελίδα αυτή θα εξαρτηθεί και από την ανταπόκρισή σας, αλλά και από τις (χρονικές και άλλες) δυνατότητες που έχουμε τ' αδέλφια μου κι εγώ. Σας ευχαριστώ και πάλι πάρα πολύ για το ενδιαφέρον και την παρατήρηση.
Όσον αφορά την κρατική ενίσχυση των ΄΄εθνικών αθλητικών άθλων΄΄ απλά να αναφέρουμε ότι είναι συνηθες πρακτική για τα τριτοκοσμικά και ανελεύθερα κράτη καθώς χρησιμοποιείται στην αποχαύνωση των μαζών. Σε αντάλαγμα της οικονομικής και κοινωνικής ελευθερίας τους προσφέρουν την χαρά του ΄΄περήφανου και δυνατού έθνους΄΄...
@ δευκαλίων
Η παρατήρησή σας είναι σωστή (μολονότι δεν θα συμφωνούσα με τον όρο "αποχαύνωση των μαζών"). Η καλλιέργεια "εθνικού φρονήματος" μέσω του αθλητισμού χαρακτήριζε κατ' εξοχήν καταπιεστικά καθεστώτα, που οδηγούσαν τους αθλητές τους στα άκρα, με αναβολικά κ.λπ.
Post a Comment