Friday, August 24, 2007
Το κράτος νταβατζής και η φιλελεύθερη πρόταση
Ένα ερώτημα που με απασχολούσε επί πολύ καίρο είναι γιατί οι πολίτες ανέχονται (με την ψήφο τους αλλά και με την σιωπή τους) την ύπαρξη ενός κράτους μαμούθ το οποίο περιορίζει τις ατομικές ελευθερίες, σπαταλά τους πόρους του φορολογούμενου πολίτη, παρέχει κάκιστης ποιότητας υπηρεσίες και αποτελεί τροχοπέδη για την ανάπτυξη.
Πέρα από αυτούς που αποτελούν τους βολεμένους του συστήματος, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί οι υπόλοιποι δεν αντιδρούν.Η απάντηση βρίσκεται στη συστηματική και πετυχημένη προπαγάνδα που ασκείται από την περίοδο της μεταπολίτευσης από το πολιτικό status quo της χώρας μας αλλά και από τις υποστηρικτικές του ομάδες(συνδικαλιστές,ΜΜΕ,διανοούμενους κ.α.).Η προπαγάνδα επικεντρώνεται στην δημιουργία φανταστικών και πανίσχυρων εχθρών που θέλουν να πλήξουν τους πολίτες οι οποίοι είναι ανήμποροι να ορθώσουν το ανάστημα τους. Οι εχθροί είναι πολλοί ,ωστόσο οι πιο συνηθισμένοι είναι : οι Αμερικανοί, ο καπιταλισμός και η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, το μεγάλο κεφάλαιο και διάφοροι γείτονες μας.Τον τόνο σε αυτήν την καμπάνια δίνουν σήμερα τα ακρα του πολιτικού φάσματος του τόπου μας και κυρίως η άκρα αριστερά(ΚΚΕ, οι περισσότεροι του ΣΥΝ) ενώ από κοντά ακολουθέι η παλαιάς κοπής δεξιά του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Αναγέννησης. Τα δύο μεγάλα κόμματα προσπαθούν σε πολλές περιπτώσεις να εκμεταλλευτούν την παρούσα κατάσταση προκειμένου να επιβιώσουν. Αυτό είναι άλλωστε αναμενόμενο αφού η συγκρότηση των δύο κομμάτων δεν βασίζεται σε έναν κοινό ιδεολογικό προσανατολισμό αλλά στην προσδοκία νομής της εξουσίας και κατ'επέκταση στην άλωση του κράτους από κομματικούς εγκάθετους.
Έτσι λοιπόν, επικαλούμενο όλους αυτούς τους κινδύνους, το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας καλλιεργεί τον φόβο στους πολίτες προκειμένου να παρουσιάσει στη συνέχεια το κράτος ως τον από μηχανής θεό που θα τους ''πουλήσει'' προστασία για όλα αυτά που τους περιμένουν.Ετσι οι πολίτες εμφανίζονται διατεθειμένοι να εκχωρήσουν μέρος της ελευθερίας τους στο κράτος και να ανεχτούν τον απαράδεκτο τρόπο λειτουργίας του.Πέφτουμε στην πραγματικότητα θύματα εκμετάλευσης ενός κράτους-νταβατζή προκειμένου να προστατευθούμε από κινδύνους οι οποίοι δεν υφίστανται.
Ωστόσο, οι πολίτες όλο και περισσότερο αντιλαμβάνονται τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε οδηγηθεί λόγω της διατήρησης ενός αναποτελεσματικού, διεφθαρμένου και επεκτατικού κράτους
Την λύση σε αυτά τα αδιέξοδα μπορούν και πρέπει να την δώσουν οι φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες διαχρονικά υποστηρίζουν την μείωση της δράσης του κράτους σε τομείς που αφ'ενός δεν περιορίζεται η ελευθερία του ατόμου και αφ'ετέρου η δράση του είναι επωφελεία των πολιτών (π.χ.δικαιοσύνη) Ρόλος του κράτους δεν είναι ούτε να παράγει ούτε να αναδιανέμει.Ρόλος του κράτους είναι να ελέγχει τους κανόνες του παχνιδιού και να εγγυάται επαρκείς ευκαιρίες για όλους. Είναι λοιπόν επιβεβλημένο, με αφορμή και τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, να κρίνουμε όσους προσπαθούσαν επί δεκαετίες να μας εκφοβίσουν, να εντοπίσουμε την πραγματική αιτία των προβλημάτων μας και να συμβάλλουμε στην επίλυση τους προκειμένου να βγούμε από τη άγρια δύση του ασφυκτικού κρατικοπαρεμβατισμού.
Πέρα από αυτούς που αποτελούν τους βολεμένους του συστήματος, εύλογα αναρωτιέται κανείς γιατί οι υπόλοιποι δεν αντιδρούν.Η απάντηση βρίσκεται στη συστηματική και πετυχημένη προπαγάνδα που ασκείται από την περίοδο της μεταπολίτευσης από το πολιτικό status quo της χώρας μας αλλά και από τις υποστηρικτικές του ομάδες(συνδικαλιστές,ΜΜΕ,διανοούμενους κ.α.).Η προπαγάνδα επικεντρώνεται στην δημιουργία φανταστικών και πανίσχυρων εχθρών που θέλουν να πλήξουν τους πολίτες οι οποίοι είναι ανήμποροι να ορθώσουν το ανάστημα τους. Οι εχθροί είναι πολλοί ,ωστόσο οι πιο συνηθισμένοι είναι : οι Αμερικανοί, ο καπιταλισμός και η νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, το μεγάλο κεφάλαιο και διάφοροι γείτονες μας.Τον τόνο σε αυτήν την καμπάνια δίνουν σήμερα τα ακρα του πολιτικού φάσματος του τόπου μας και κυρίως η άκρα αριστερά(ΚΚΕ, οι περισσότεροι του ΣΥΝ) ενώ από κοντά ακολουθέι η παλαιάς κοπής δεξιά του ΛΑΟΣ και της Δημοκρατικής Αναγέννησης. Τα δύο μεγάλα κόμματα προσπαθούν σε πολλές περιπτώσεις να εκμεταλλευτούν την παρούσα κατάσταση προκειμένου να επιβιώσουν. Αυτό είναι άλλωστε αναμενόμενο αφού η συγκρότηση των δύο κομμάτων δεν βασίζεται σε έναν κοινό ιδεολογικό προσανατολισμό αλλά στην προσδοκία νομής της εξουσίας και κατ'επέκταση στην άλωση του κράτους από κομματικούς εγκάθετους.
Έτσι λοιπόν, επικαλούμενο όλους αυτούς τους κινδύνους, το πολιτικό κατεστημένο της χώρας μας καλλιεργεί τον φόβο στους πολίτες προκειμένου να παρουσιάσει στη συνέχεια το κράτος ως τον από μηχανής θεό που θα τους ''πουλήσει'' προστασία για όλα αυτά που τους περιμένουν.Ετσι οι πολίτες εμφανίζονται διατεθειμένοι να εκχωρήσουν μέρος της ελευθερίας τους στο κράτος και να ανεχτούν τον απαράδεκτο τρόπο λειτουργίας του.Πέφτουμε στην πραγματικότητα θύματα εκμετάλευσης ενός κράτους-νταβατζή προκειμένου να προστατευθούμε από κινδύνους οι οποίοι δεν υφίστανται.
Ωστόσο, οι πολίτες όλο και περισσότερο αντιλαμβάνονται τα αδιέξοδα στα οποία έχουμε οδηγηθεί λόγω της διατήρησης ενός αναποτελεσματικού, διεφθαρμένου και επεκτατικού κράτους
Την λύση σε αυτά τα αδιέξοδα μπορούν και πρέπει να την δώσουν οι φιλελεύθερες πολιτικές δυνάμεις οι οποίες διαχρονικά υποστηρίζουν την μείωση της δράσης του κράτους σε τομείς που αφ'ενός δεν περιορίζεται η ελευθερία του ατόμου και αφ'ετέρου η δράση του είναι επωφελεία των πολιτών (π.χ.δικαιοσύνη) Ρόλος του κράτους δεν είναι ούτε να παράγει ούτε να αναδιανέμει.Ρόλος του κράτους είναι να ελέγχει τους κανόνες του παχνιδιού και να εγγυάται επαρκείς ευκαιρίες για όλους. Είναι λοιπόν επιβεβλημένο, με αφορμή και τις επικείμενες βουλευτικές εκλογές, να κρίνουμε όσους προσπαθούσαν επί δεκαετίες να μας εκφοβίσουν, να εντοπίσουμε την πραγματική αιτία των προβλημάτων μας και να συμβάλλουμε στην επίλυση τους προκειμένου να βγούμε από τη άγρια δύση του ασφυκτικού κρατικοπαρεμβατισμού.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Και η δικαιολογία είναι συνήθως η ίδια: όσο περισσότερα προνόμια εξασφαλίζουν, τόσο πιο taboo φροντίζουν να καθιστούν το θέμα - και όποιος διανοείται να το θίγει είναι ανάλγητος νεο-φιλελεύθερος (ή, ακόμη χειρότερα, οπαδός της παδγκοσμιοποίησης!). Στη συνέντευξη, στην οποία παραπέμπουμε σε επόμενη ανάρτηση, ο Φώτης Περλικός ρωτήθηκε για τη μονιμότητα, λες και ήταν η πιο ιερή από τις ιερές αγελάδες στην Ινδία - αν είναι δυνατόν να θέλουμε να καταργηθεί η μονιμότητα!
Η αντι-πρόταση υπάρχει, προβάλλεται από τη Φιλελεύθερη Συμμαχία, και ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω!
Post a Comment