Οι μύθοι που θα ακούμε προεκλογικά - εισαγωγή

Οι εκλογές έρχονται - οι πρώτες εκλογές μετά την οικονομική κρίση, η οποία κόντεψε να οδηγήσει την Ελλάδα στη χρεωκοπία. Πολύ μεγάλη συζήτηση θα γίνει σχετικά με την κρίση, τα αίτιά της, την έννοια της δημοσιονομικής πειθαρχίας, τι σημαίνει ομόλογο, ασφάλιστρο κινδύνου, τις διεθνείς χρηματαγορές, τους κερδοσκόπους, την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, το σύμφωνο σταθερότητας. Είναι σχεδόν βέβαιο ότι στη συζήτηση αυτή θα επαναληφθούν πολλοί από τους μύθους που ακούγονται στο δημόσιο διάλογο τα τελευταία δύο χρόνια και μάλιστα συμπυκνωμένοι. Πολλοί μάλιστα έχουν ήδη γίνει κοινό κτήμα (ιδίως μέσω της διάδοσής τους από σοβαροφανείς ερευνητές ή ντοκυμανταίρ, όπως το debtocracy), καθώς συχνά δεν ακούγεται ο αντίλογος σ' αυτούς. Πολλοί από αυτές θα χρησιμοποιηθούν ως δικαιολογίες από τους πολιτικούς, που δεν έπραξαν αυτά που ώφειλαν - άλλοι, από όσους προτείνουν νεφελώδη μορφώματα ως τον άλλο, εφικτό κόσμο (μολονότι υπάρχουν χώρες σήμερα, στις οποίες εφαρμόσθηκαν οι προτάσεις τους, με αποτελέσματα τραγικά για τους λαούς τους). Η επικράτησή τους οφείλεται σε ελλιπή ή στρεβλή παρουσίαση των δεδομένων και στην ανάγκη που έχουμε, ακόμη και συλλογικά, να μεταθέτουμε τις ευθύνες μας. Με μια σειρά αναρτήσεων θα επιχειρήσουμε να ανατρέψουμε τους μύθους, ελπίζοντας να ανοίξουμε και ένα διάλογο ακόμη και με αυτούς, με τους οποίους διαφωνούμε, διάλογο όμως που θα βασίζεται σε στοιχεία και όχι σε θεωρίες συνωμοσίας και αναπόδεικτες μεταφυσικές βεβαιότητες.

Κάποιοι από τους μύθους, με τις οποίες θα ασχοληθούμε, είναι οι παρακάτω:

- την κρίση χρέους της Ελλάδος την προκάλεσαν οι αγορές/ οι κερδοσκόποι (και όχι οι πολιτικοί που άσκησαν εξουσία)

- η χώρα μπορούσε να καταφύγει σε δανεισμό με ευνοϊκούς όρους από άλλα κράτη (Ρωσία, Κίνα) και το απέφυγε/ το ευρωομόλογο ή η αυξημένη ευρωπαϊκή αλληλεγγύη θα είχε αποτρέψει την κρίση

- με τα μνημόνια απωλέσαμε την εθνική μας κυριαρχία και το έλλειμμα φουσκώθηκε τεχνητά από τους προδότες πολιτικούς

- η χώρα μας θα μπορούσε να επιβιώσει αρνούμενη να πληρώσει το δημόσιο χρέος και ότι, εάν η χώρα μας επτώχευε, θα συμπαρέσυρε όλο το ευρωπαϊκό σύστημα

- το μνημόνιο και, ειδικότερα, η μείωση των κρατικών δαπανών έφερε την ύφεση στην ελληνική οικονομία, χωρίς αυτό θα εξακολουθούσαμε να έχουμε ανάπτυξη

- το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο είναι ένας νεοφιλελεύθερης έμπνευσης μηχανισμός (που αποσκοπεί στην οικονομική κυριαρχία των ΗΠΑ) και έχει αποτύχει παντού, ενώ η ελληνική κρίση χρέους είναι κρίση του καπιταλιστικού συστήματος/ την έφερε ο νεοφιλελευθερισμός.

Με την πρόοδο των αναρτήσων μπορεί να προστεθούν κι άλλα (και, ενδεχομένως, να τροποποιηθεί η εισαγωγική αυτή ανάρτηση, ώστε να αποτελέσει ένα πίνακα περιεχομένων, τρόπον τινά).