Sunday, September 23, 2007

Κριτικής/ αυτοκριτικής συνέχεια

Συνεχίζουμε λίγο με την εσωστρέφεια - πέρασε μια εβδομάδα από τις εκλογές, συνεχίζουμε την προσπάθεια, αλλά είναι πάντοτε χρήσιμο να ξαναβλέπουμε το βίντεο του αγώνα που πέρασε και να διαπιστώνουμε τι πήγε καλά και τι θα μπορούσε να αλλάξει, ιδίως μάλιστα εάν μας βοηθούν και αντικειμενικοί παρατηρητές. Θέλουμε να βγάλουμε κάποια, γενικά έστω, συμπεράσματα, εν όψει της συνέχειας.

Από το feedback που συλλέξαμε στο σχόλιο για την αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος, αλλά και από αντιδράσεις και παρόμοια σχόλια σε άλλους διαδικτυακούς τόπους, λάβαμε κάποιες εκτιμήσεις προσώπων, προς τα οποία απευθυνόμαστε, τα οποία είτε πείσαμε, είτε απογοητεύσαμε. Μπορούμε όμως, νομίζω, να τους θεωρήσουμε αντικειμενικούς τρίτους και να επωφεληθούμε από τις γνώμες τους. Παραθέτω μέρος από την κριτική που εισπράξαμε - προσθέτω και επισημάνσεις που άκουσα προφορικά από φίλους.

1. Αρκετοί (στους οποίους συμπεριλαμβάνονται και άνθρωποι, των οποίων τη γνώμη εκτιμώ ιδιαιτέρως) μας προσήψαν ότι παρουσιάζαμε στρογγυλεμένες θέσεις, φοβούμενοι μην απομακρύνουμε ψηφοφόρους ή απευθυνόμενοι σε λάθος εκλογικό κοινό.
2. Παρεμφερής με την παραπάνω ήταν και η "κατηγορία" ότι δεν προβάλαμε θέσεις αρκούντως φιλελεύθερες σε αρκετά ζητήματα, δεν φανήκαμε δηλαδή συνεπές φιλελεύθερο κόμμα, κυρίως για λόγους εκλογικής σκοπιμότητας.
3. Η επιλογή των θεμάτων που προβάλαμε μέσω των διαφημιστικών μηνυμάτων δεν ανταποκρινόταν στην ιεράρχηση των προβλημάτων που έχει μεγάλο μέρος του εκλογικού σώματος (λ.χ. ξένισε ότι οι σχέσεις Εκκλησίας και κράτους αποτέλεσαν το αντικείμενο του πρώτου σποτ, ενώ, κατά την αντίληψη αυτή, υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά θέματα, με τα οποία θα έπρεπε να ασχοληθούμε κατά κύριο λόγο).
4. Η ενασχόλησή μας με θέματα αυτοπροσδιορισμού (εθνοτικού, σεξουαλικού, θρησκευτικού) έδωσε την εντύπωση ότι γίνεται για ψηφοθηρικούς λόγους, προκειμένου δηλαδή να προσεγγίσουμε ορισμένες "μειονότητες", και όχι λόγω μιας συνεπούς στάσης ως προς τα ατομικά δικαιώματα.
5. Κάποια πράγματα που λέγαμε θεωρήθηκαν ακραία και ανεύθυνα, τα λέγαμε δηλαδή επειδή ξέραμε ότι δεν θα κληθούμε να τα εφαρμόσουμε (δυστυχώς κάποιοι συμπεριέλαβαν σ' αυτό ακόμη και την πρότασή μας για το ασφαλιστικό σύστημα) - και κάποιοι θεώρησαν ότι η πολιτική μας πρόταση ενέχει στοιχεία μικρο-μεγαλισμού.
6. Το ότι δεν θεωρηθήκαμε εν τέλει "κόμμα του Μάνου" ή "κόμμα του Ανδριανόπουλου" (όπως γινόταν στην πρώτη φάση της λειτουργίας μας από όσους άκουγαν για φιλελευθερισμό) οδήγησε αρκετούς να απαξιώσουν την προσπάθειά μας, θεωρώντας την ερασιτεχνική.
7. Η πολιτική μας πρόταση δεν θεωρήθηκε πλήρης ή αρκετά λεπτομερής από κάποιους ψηφοφόρους.
8. Δώσαμε την εντύπωση κόμματος του διαδικτύου, χωρίς να ξέρουμε τι γίνεται στον πραγματικό κόσμο.
9. Φάνηκε να επιδεικνύουμε αδικαιολόγητο κόμπλεξ απέναντι στην Εκκλησία της Ελλάδος (πράγμα που άκουσα από μη-πιστούς).
10. Κάποιοι άνθρωποι έμαθαν για την ύπαρξή μας την τελευταία στιγμή και δεν είχαν τη δυνατότητα να μας γνωρίσουν αρκετά, ώστε να σκεφθούν στα σοβαρά να μας ψηφίσουν.

Η σταχυολόγηση αυτή είναι ενδεικτική, οπωσδήποτε όχι πλήρης, και περιέχει (όπως είναι λογικό) πολλές αντιφάσεις, καθώς αντανακλά σε επισημάνσεις από διαφορετικά μεταξύ τους πρόσωπα. Οι παρατηρήσεις, όπως φαίνεται, κινούνται τόσο στην ουσία του πολιτικού μας προγράμματος, όσο και στην επικοινωνιακή μας προσπάθεια. Στο χέρι μας είναι να τις αξιοποιήσουμε, για να κινηθούμε από δω και πέρα.

1 comment:

William said...

Πρώτα απ'όλα θα αγνοήσω εντελώς την κριτική που ασκείται γενικά και αόριστα στα μικρά κόμματα. Η Φιλελεύθερη Συμμαχία δεν είναι μικρό κόμμα, αλλά είναι ένα μεγάλο κόμμα το οποίο δεν έχει μεγαλώσει ακόμα. Αυτό το λέω επειδή:
1) Είναι το μόνο "μικρό" κόμμα το οποίο επιδιώκει οι προτάσεις του να υιοθετηθούν από τα κόμματα εξουσίας, και αν το επιτρέψουν μελλοντικά οι συνθηκες να συμμετάσχει και το ίδιο στην νομοθετική εξουσία.
2) Είναι το μόνο μικρό (ή μεγάλο) κόμμα το μεγαλύτερο μέρος των θέσεων του οποίου αποτελούν θέσεις κομμάτων εξουσίας στον ανεπτυγμένο κόσμο, είτε αυτά ονομάζονται φιλελεύθερα, είτε σοσιαλδημοκρατικά, είτε χριστιανοδημοκρατικά, είτε δημοκρατικά, είτε ρεπουμπλικανικά.
3) Είναι το μόνο μικρό (ή μεγάλο) κόμμα του οποίου ο τρόπος δράσης είναι παρόμοιος με τον τρόπο δράσεως των κομμάτων εξουσίας στον ανεπτυγμένο κόσμο. Χωρίς ηχορύπανση, παράνομη αφισσοκόλληση κ.λπ.

Πρέπει να μην συγχέουμε την ιεράρχηση των αρχών και των προτάσεων του κόμματος από την βαρύτητα με την οποία προβάλλονται. Το ποια θέματα θα προβληθούν περισσότερο έχει να κάνει και το ποια θέματα μας διαχωρίζουν από τα άλλα κόμματα. Νομίζω πως όλα όσα ανέφερε ο Averell μας διαχωρίζουν. Το ότι π.χ. δεν αναφέρεται πουθενά ότι είμαστε αντίθετοι με τον καννιβαλισμό, κάτι το οποίο το θεωρούμε πιο σημαντικό από το ασφαλιστικό σύστημα, έχει να κάνει με το ότι και όλοι οι υπόλοιποι διεκδικητές της ψήφου είναι εξίσου αντίθετοι και όχι με το ότι δεν το πιστεύουμε αρκετά βαθιά ή με αρκετή ειλικρίνεια.

΄Οσο για το "κόμμα του διαδικτύου", είναι μία κριτική που ακούστηκε μέσα στο διαδίκτυο και όχι εκτός αυτού. Νομίζω πως αν όσοι ασκούν τη συγκεκριμένη κριτική έβγαιναν λίγο και στον πραγματικό κόσμο θα μας έβρισκαν το ίδιο εύκολα (ή δύσκολα).