Το αλάθητο του αντικαπιταλισμού

Στο κήρυγμα του χθες, ο Πάπας για ακόμα μία φορά επανέλαβε την πεποίθησή του πως για όλα τα δεινά του κόσμου φταίει (βαρετά προβλέψιμα...) ο καπιταλισμός. Σύμφωνα με την είδηση του Reuters, επανέλαβε και ανάλογη δήλωση του προκατόχου του, ο οποίος επίσης δεν ήταν φίλος του καπιταλισμού αν και ήταν εχθρός του "υπαρκτού" σοσιαλισμού και πολλοί (όπως και ο Γκορμπατσώφ) θεωρούν πως συνέβαλε στη λήξη του Ψυχρού Πολέμου.

Ενώ τα τελευταία χρόνια η Αγία ΄Εδρα φαίνεται να γίνεται σε άλλα θέματα πιο προοδευτική (διερεύνηση "κατάργησης" του Καθαρτηρίου, χρήση προφυλακτικών υπό προϋποθέσεις) και σε άλλα πιο συντηρητική (στην εξέλιξη των ειδών μετά από την ανοιχτή στάση του προηγουμένου Πάπα είχαμε στροφή 180 μοιρών την τελευταία διετία), κρατά σταθερά αρνητική θέση όσον αφορά τον καπιταλισμό. Φαίνεται πως οι κατάρες εναντίον του μπαμπούλα του καπιταλισμού εκτός από φιλικές προς τους πιστούς, και απολύτως συμβατές με τα κάθε είδους δόγματα, είναι και χρήσιμες για τον αποπροσανατολισμό σχετικά με το ποιος άλλος μπορεί να φταίει για τα δεινά του κόσμου. Τώρα λοιπόν που τελείωσε ο Ψυχρός Πόλεμος και η ανάγκη συμμαχίας των συντηρητικών με τον "αχαλίνωτο καπιταλισμό" περιμένω να δω ποιος θρησκευτικός ηγέτης θα είναι ο πρώτος που θα διώξει και τους εκτός του Ναού εμπόρους (βλ. π.χ. κατά Μάρκον 11:15).

Συμπέρασμα; Οι Πατέρες διαδέχονται ο ένας τον άλλον και τα δόγματα αναθεωρούνται και συμπληρώνονται, αλλά το δόγμα του αντικαπιταλισμού παραμένει πάντοτε ασφαλές από κάθε αμφισβήτηση.