Διάλογος με τους τρομοκράτες - σκοπιμότητα ή ζήτημα αρχής;

Το ζήτημα του διαλόγου με τους τρομοκράτες επανέρχεται στην επικαιρότητα, τόσο κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου για τις ισπανικές εκλογές, όσο και με τη συνέντευξη του κ. Jonathan Powell, προσωπάρχη του κ. Blair κατά το διάστημα της πρωθυπουργικής θητείας του τελευταίου. Επισημαίνεται ιδιαιτέρως η περίπτωση της Βορείου Ιρλανδίας, όπου ο διάλογος με τον Provisional IRA (στην αρχή μυστικός) αποδείχθηκε απαραίτητος για την ειρήνευση (τουλάχιστον προσωρινή, μακάρι και μόνιμη!) της περιοχής. Δύο ζητήματα τίθενται σε πρώτη φάση: μπορεί μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να "αναγνωρίζει" ως συνομιλητές αυτούς που πλήττουν τους πολίτες, τους οποίους το κράτος πρέπει να προστατεύει; Και το δεύτερο, αν το πρώτο απαντηθεί θετικά (εν όψει και της επιτυχίας στη Βόρειο Ιρλανδία): μπορεί να γίνει διάλογος με την Al Qaida, που είναι ένα χαλαρό δίκτυο τρομοκρατικών οργανώσεων ανά τον κόσμο, χωρίς κεντρική διοίκηση και συντονισμό, κατά τον ίδιο τρόπο που γίνεται με μια πιο μαζεμένη, τοπικά, και σφιχτοδεμένη, οργανωτικά, ομάδα, όπως ο IRA και η ETA;