Σε συνάντηση με τη ΓΣΕΕ κλιμάκιο του ΣΥΡΙΣΑ διατύπωσε τις θέσεις του για το ασφαλιστικό ζήτημα (δυστυχώς δεν μπόρεσα να αντλήσω αντίστοιχο πρωτογενές υλικό από την ιστοσελίδα του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ). Οι προτάσεις συμπτύσσονται στη διατήρηση τριών ταμείων, στη σύνταξη μετά από 35 χρόνια εργασίας, ανεξαρτήτως ηλικίας, στην κάλυψη των ελλειμμάτων των ταμείων και στην εύρεση του ανωτάτου κοινού παρονομαστή (sic) για τις παροχές που προκύπτουν από τη συγχώνευση των ταμείων. Δεν μπορούμε παρά να επιδοκιμάσουμε την αναγνώριση, και εκ μέρους του ΣΥΡΙΖΑ, ότι τα υφιστάμενα ταμεία είναι πάρα πολλά και ότι αυτό είναι μια σημαντική επιβάρυνση του συστήματος. Κατά τα λοιπά, όμως, της συγχώνευσης πρέπει να προηγηθούν αναλογιστικές μελέτες, κάλυψη ελλειμμάτων και διασφάλιση πόρων για τα νέα ταμεία. Η αναγνώριση της ανάγκης για καταφυγή σε επιστημονικές μεθόδους, οι οποίες θα αποτιμήσουν το πρόβλημα, είναι επίσης θετική. Για το πώς θα εξευρεθούν οι πόροι για την κάλυψη των ελλειμμάτων και τις αυξημένες συντάξεις που επιδιώκει ο ΣΥΡΙΖΑ ή τη συνταξιοδότηση με 35 έτη υπηρεσίας χωρίς όρια ηλικίας, όμως, δεν προβάλλει απάντηση - τα αφήνει προς διερεύνηση - κι όμως, αυτά είναι τα προβλήματα, στα οποία πρέπει να δώσει απάντηση όποιος έχει να καταθέσει ουσιαστικές προτάσεις. Με δεδομένη την έλλειψη αυτή οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ είναι, δυστυχώς, εντελώς ελλιπείς και όχι ουσιαστικές.
ΥΓ1. Στο συγκεκριμένο ρεπορτάζ, δεν γίνεται λόγος για τις πρόωρες συντάξεις, μητέρες με ανήλικα τέκνα κ.λπ.
ΥΓ2. Ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει την ασφαλιστική κάλυψη οποιασδήποτε μορφής γυναικείας απασχόλησης. Αυτό ανοίγει ένα ενδιαφέρον θέμα: τη συνταξιοδότηση των νοικοκυρών. Με δεδομένο ότι πολλές γυναίκες, που δεν εργάσθηκαν, καταλήγουν να λαμβάνουν σύνταξη, όταν αποβιώσει ο σύζυγός τους, μήπως θα ήταν ώριμος ο καιρός για να υποχρεωθούν και αυτές να καταβάλλουν ασφαλιστικές εισφορές (λέμε, τώρα), ώστε να διασφαλίζουν σύνταξη σε κάθε περίπτωση;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
Απορία μου σχετικά με τη σύνταξη της νοικοκυράς (που πολύ ακούγεται τελευταία -το έχω ακούσει από τον πρωθυπουργό, τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης και απ' ότι καταλαβαίνω από το post από κοντά ακολουθεί κι ο ΣΥΡΙΖΑ):
-Όταν κάποιος βγαίνει στη σύνταξη, σταματάει να κάνει τη δουλειά που έκανε. Μια νοικοκυρά που θα βγαίνει στη σύνταξη (στα 35 χρόνια άραγε;) θα σταματάει και αυτή να κάνει τη "δουλειά" της ήτοι να φροντίζει το σπίτι της;
Η έμπνευση για τη σύνταξη της νοικοκυράς νομίζω ότι είναι από τις πιο ξεδιάντροπα λαϊκιστικές που είχαμε σ' αυτόν τον τόπο. Το να καταβάλλουν εισφορές ώστε να πάρουν σύνταξη είναι βέβαια μια εντελώς διαφορετική ιστορία. Καμιά αντίρρηση ως προς αυτό. Και πάλι όμως η απορία μου παραμένει: με το που θα πάρουν σύνταξη θα σταματούν τις δουλειές του σπιτιού και με τα λεφτά της σύνταξης θα προσλαμβάνουν Φιλιππινέζα για να τις κάνει;
Η πρόταση για το ασφαλιστικό του ΣΥΡΙΖΑ είναι εδώ
@ perastikos
Σας ευχαριστώ πάρα πολύ για την παραπομπή! Και ο Συνασπισμός αναγνωρίζει την προβληματική κατάσταση του σημερινού συστήματος - προτείνει, ουσιαστικά, να ξεπερασθούν τα προβλήματά του διά της αυξημένης κρατικής συμμετοχής στη δημιουργία αποθεματικών, η οποία θα συνοδεύεται από αύξηση της φορολογίας. Έχουμε αναλύσει σε άλλες αναρτήσεις κάποια από τα μειονεκτήματα των λύσεων αυτών, οι οποίες (ακόμη κι εάν αποδειχθούν αρχικώς εφαρμόσιμες και αποτελεσματικές, πράγμα για το οποίο πολύ αμφιβάλλω) σε βάθος χρόνου (όχι πολύ) δεν επιλύουν το βασικό δομικό χαρακτηριστικό του διανεμητικού συστήματος, την αλλαγή της αναλογίας ασφαλισμένων/ συνταξιούχων.
@ alexandros
Το ζήτημα για τη σύνταξη της νοικοκυράς, χωρίς εισφορές, θα μπορούσε να εξετασθεί από τη σκοπιά της "εθνικής σύνταξης" ή του "ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος", το οποίο παρέχεται σε όλους τους πολίτες με τη συμπλήρωση κάποιας ηλικίας, προέρχεται από τη γενική φορολογία και είναι εντελώς ανεξάρτητο από την καταβολή εισφορών (όσοι κατέβαλαν και εισφορές λαμβάνουν επιπλέον και τη σύνταξη που αντιστοιχεί στις εισφορές αυτές). Αλλά έχετε απόλυτο δίκαιο, ότι τίθεται κατά τρόπο υπέρμετρα λαϊκιστικό.
Θα μου επιτρέψετε μια επισήμανση.
Αναφερόμαστε στο ασφαλιστικό σύστημα χωρίς να επισημαίνουμε τις βασικές "οπές" του.
1) Ανασφάλιστη εργασία
2) Εισφοροδιαφυγή (ΔΕΚΟ,ΑΕ,ΠΑΕ)
Αυτά τα δυο ζητήματα, επιτρέψτε μου την "έπαρση", μόνο η αριστερά τα θέτει και ακριβώς επειδή αμφισβητούν την υπάρχουσα παγειωμένη πραγματικότητα καταγγέλεται πως φλερτάρει με το λαϊκισμό ή πετάει στα σύνεφα.
Όσον αφορά το "ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα", το "35ωρο" και λοιπές νομοθετικές ρυθμίσεις που αναφέρονται στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, εκτιμώ πως συνδέονται με προηγούμενες αντίστοιχες προτάσεις νόμου του ΣΥΝ. Το αρχείο βρίσκεται εδώ
@ perastikos
Ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιό σας, όπως και (ξανά) για την παραπομπή που μας προσφέρατε. Δεν μπορώ όμως να συμφωνήσω εντελώς με τα όσα γράφετε.
Κατ' αρχάς, δεν νομίζω να υπάρχει πολιτική παράταξη, η οποία να μη δέχεται ότι υπάρχει εισφοροδιαφυγή και ανασφάλιστη εργασία. Ωστόσο, δεν είναι αυτό το θεμελιώδες πρόβλημα του ασφαλιστικού συστήματος. Στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία μας παραπέμπετε, αναφέρεται ότι απαιτείται η εξεύρεση επιπλέον πόρων για τη χρηματοδότηση του συστήματος. Ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ προτείνει μια σειρά από φορολογικά ή άλλα μέτρα, τα οποία θεωρεί απαραίτητα για το σχηματισμό αποθεματικού, το οποίο θα ενισχύσει το σύστημα - δεν θεωρεί, δηλαδή, επαρκείς τους πόρους ακόμη κι εάν διασφαλισθεί η ένταξη στο ασφαλιστικό σύστημα όλου του οικονομικώς ενεργού πληθυσμού.
Για το λόγο αυτό και διαφωνώ με τη βασική σας θέση, ότι το πρόβλημα είναι το ποσοστό της εισφοροδιαφυγής ή των οφειλών στα ταμεία από εργοδότες κ.λπ. Ακόμη κι εάν είχε καταστεί δυνατή η πλήρης εξάλειψη της εισφοροδιαφυγής (στην οποία περιλαμβάνω και την ανασφάλιστη εργασία), πάλι η διαρκής ανατροπή της αναλογίας ασφαλισμένων/ συνταξιούχων θα οδηγούσε το σύστημα αργά ή γρήγορα στα όριά του. Θα έπρεπε, δηλαδή, και πάλι να αναζητούνται διαρκώς πόροι εκτός του συστήματος, που να το στηρίζουν - και επανέρχομαι στην πρόταση του ΣΥΡΙΖΑ προς ενίσχυση του ισχυρισμού μου αυτού.
Το κεφαλαιοποιητικό σύστημα δεν χρειάζεται ενίσχυση από πόρους εκτός των εισφορών. Ή, για να το θέσω αλλιώς: αν όλοι οι ασφαλισμένοι (ή οι εργοδότες τους, όπου αυτό ισχύει) είχαν δώσει σε ένα κεφαλαιοποιητικό σύστημα τις ίδιες εισφορές που έχουν καταβάλει στο ισχύον διανεμητικό σύστημα, αυτή τη στιγμή θα είχαν εξασφαλισμένες πολύ μεγαλύτερες συντάξεις και δεν θα υπήρχε λόγος για ενίσχυση από το κράτος, επιβολή φορολογιών κ.λπ. Αυτή την πρόταση μπορούμε να την ελέγξουμε και να την επιβεβαιώσουμε ή να την διαψεύσουμε με απλές μαθηματικές πράξεις. Εάν κάτι τέτοιο επιβεβαιωθεί, εάν δηλαδή εξασφαλίζονται μεγαλύτερες συντάξεις στους ασφαλισμένους, γιατί να διαφωνήσει με το σύστημα αυτό ο ΣΥΡΙΖΑ ή οποιοδήποτε άλλο κόμμα;
(Επαναλαμβάνω για πολλοστή φορά: η κοινωνική αλληλεγγύη, όταν εκδηλώνεται μέσω του κράτους, πρέπει να προέρχεται από τη γενική φορολογία. Οι εισφορές δίδονται για συγκεκριμένο σκοπό: για να γίνουν συντάξεις - αν, δηλαδή, μου πείτε ότι το κεφαλαιοποιητικό σύστημα δεν περιέχει προβλέψεις για μακροχρόνια ανέργους, αναξιοπαθούντες κ.λπ., θα σας απαντήσω ότι οι παροχές που θα δοθούν στις ομάδες αυτές θα πρέπει να προέρχονται από το γενικό κρατικό προϋπολογισμό)
Post a Comment